Απευθύνεται, όμως, και στους βουλευτές, ζητώντας τους να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο και να ταχθούν στο πλευρό των μαθητών, των γονέων και των εκπαιδευτικών που πραγματικά αγωνιούν για το μέλλον της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης.
Η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων έχει ήδη τοποθετηθεί άλλες δύο φορές για το νομοσχέδιο, την πρώτη σε σχέση με τον χρόνο –εν μέσω καραντίνας δηλαδή- που επέλεξε η υπουργός Παιδείας να το θέσει υπό διαβούλευση, και τη δεύτερη σε σχέση με τις ρυθμίσεις για την επαγγελματική εκπαίδευση. Ωστόσο, αυτή τη φορά αναλύει σημείο προς σημείο τις διαφωνίες της ως προς την τράπεζα θεμάτων σε όλες τις τάξεις του Λυκείου, την αύξηση του μέσου όρου προαγωγής/απόλυσης με τη βάση του 10, την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού, την αύξηση του αριθμού των προτύπων, τις ποινές για τους αναπληρωτές, τη μείωση εισακτέων και μεταγραφών στα ΑΕΙ, την ίδρυση ξενόγλωσσων τμημάτων με δίδακτρα και τέλος την επαναφορά του μέτρου της διαγωγής και της αύξησης ποινών για τους μαθητές.
Ειδικότερα και με βάση τη σειρά των άρθρων του νομοσχεδίου, αντιδρά στα εξής:
Επιστροφή της διαγωγής: Παρέμβαση βαθιά συντηρητικής απόχρωσης χαρακτηρίζει η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων την επαναφορά του καθεστώτος της αναγραφής της διαγωγής στο απολυτήριο, σημειώνοντας πως η κυβέρνηση ενεργεί με όρους τιμωρητικούς. Κάνει, επίσης, λόγο για εντελώς αναχρονιστικό, συντηρητικό και αντιπαιδαγωγικό μέτρο.
Βάση του 10: Θεωρεί το μέτρο ως συνέχεια ρυθμίσεων που ευνοούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τονίζει πως στόχος είναι η μείωση του αριθμού των εισακτέων. «Το αν κάποιος υποψήφιος φοιτητής θα μπει με υψηλό ή χαμηλό βαθμό στο πανεπιστήμιο, καθορίζεται από τη δυσκολία των θεμάτων και τις θέσεις που διεκδικούν. Ο βαθμός δεν καθορίζεται από το επίπεδο του μαθητή. Αν θέλει το κράτος να έχει λιγότερους φοιτητές, μειώνει τις θέσεις στις σχολές. Γιατί δεν το κάνει; Γιατί θα προκαλούσε το κοινό αίσθημα που θέλει «…να μπει το παιδί σε μια σχολή, κι ας μην υπάρχουν θέσεις εργασίας». Γλιτώνει την κατακραυγή και ταυτόχρονα πετυχαίνει να κατακρίνει και να στιγματίζει τη δημόσια εκπαίδευση, που τάχα δεν προετοιμάζει καλά τους μαθητές», αναφέρει.
Τράπεζα Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας: Η ΕΛΜΕ υποστηρίζει ότι με την επαναφορά του θεσμού τα παιδιά μπαίνουν σε μια διαδικασία πανελλαδικών εξετάσεων και σημειώνει πως, όταν εφαρμόστηκε το 2013–2015, είχαμε υπερτριπλασιασμό των μαθητών που έγραψαν κάτω από τη βάση.
Όσον αφορά τα μαθήματα εξέτασης, εκφράζεται η διαφωνία με τη σημαντική αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων στο Γυμνάσιο χωρίς την προηγούμενη και ουσιαστικότερη ενίσχυση του περιεχομένου της εκπαίδευσης και της διαμόρφωσης ενός σοβαρού συστήματος αντισταθμιστικής εκπαίδευσης.
Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία: Θέση της ΕΛΜΕ είναι πως η «αριστεία» των Προτύπων σχολείων θα οδηγήσει στην ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση στην εκπαίδευση. Επίσης, σημειώνει ότι «το αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας που θεσμοθετείται, θα διαχυθεί συνολικά στην Εκπαίδευση και θα λειτουργήσει “πειραματικά” για την εφαρμογή της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας».
Αξιολόγηση Εκπαιδευτικών– αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου: Σύμφωνα με την ΕΛΜΕ, η αξιολόγηση ανοίγει την πόρτα στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και στη μείωση του προϋπολογισμού για την παιδεία. Όπως αναφέρεται, η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων είχε ψηφιστεί και από την προηγούμενη κυβέρνηση, όμως τώρα αυστηροποιείται το πλαίσιο και μπαίνει καθαρά το θέμα πλέον της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. «Η αξιολόγηση θα συνδυαστεί με την οικονομική αυτονομία της μονάδας άρα και με τις χορηγίες δηλαδή με την ιδιωτικοποίηση. Το κράτος επιδιώκει να βαθμολογεί τις σχολικές μονάδες, ώστε να καθορίζει στη συνέχεια με βάση τη βαθμολογία τα ποσά που θα δίνει σε κάθε σχολείο», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Εγγραφή μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ: Η ΕΛΜΕ ερμηνεύει ως προσπάθεια μείωσης του μαθητικού δυναμικού των ημερήσιων ΕΠΑΛ τη θέσπιση ανώτατου ηλικιακού ορίου εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ., όπως και τις ρυθμίσεις για την εγγραφή ή μετεγγραφή μαθητών. Γεγονός που δημιουργεί έντονους προβληματισμούς στους εκπαιδευτικούς των ΕΠΑ.Λ. για το μέλλον των σχολείων τους αλλά και για τα εργασιακά τους.
Ειδική πρόσκληση για την κάλυψη κενών θέσεων εκπαιδευτικών και μελών Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.: Διαφωνία, τέλος, εκφράζεται και στην αύξηση των ποινών αποκλεισμού από τους πίνακες για τους αναπληρωτές που δεν αναλαμβάνουν προϋπηρεσία ή παραιτούνται στα δύο ή και στα τρία έτη, ακόμα και αν προσλαμβάνονται στα μέσα της χρονιάς. «Αντί να νομοθετούνται κίνητρα και ουσιαστικά μέτρα στήριξης της διαβίωσης των αναπληρωτών εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας τους, νομοθετούνται τιμωρίες. Την ίδια στιγμή μάλιστα που καθυστερούν αδικαιολόγητα οι διορισμοί τόσο στην ειδική αγωγή όσο και στη γενική εκπαίδευση. Αντί λοιπόν να προσλάβουν εκπαιδευτικούς, τιμωρούν κι αυτούς που έχουν ήδη τραβήξει τα πάνδεινα, πηγαίνοντας σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα να εργαστούν, μακριά από τις οικογένειες τους», σημειώνεται.
