Κ. Γάτσιος: «Βλέποντας και κάνοντας» η Ευρώπη, «άτολμη» η Ελλάδα

«Αυτή δεν είναι μια αποφασιστική και θαρραλέα Ευρώπη. Είναι μια Ευρώπη τού “βλέποντας και κάνοντας”. Είναι μια Ευρώπη που, δυστυχώς, συνεχίζει να “παίζει με τη φωτιά”», αναφέρει χαρακτηριστικά, σχολιάζοντας το γεγονός πως ούτε και από τη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης στις 23 Απριλίου προέκυψε κάτι ουσιαστικό. Το μόνο θετικό που αναγνωρίζει, είναι ότι ετέθη επισήμως και αποτελεί πλέον μέρος της επίσημης ατζέντας η αναγκαιότητα (μέρος από) τα ελλείμματα που δημιουργούνται στην προσπάθεια αντιμετώπισης των επιπτώσεων της πανδημίας, να χρηματοδοτούνται από μεταβιβάσεις και όχι από νέο χρέος, κάτι που αποτελούσε από την αρχή της κρίσης τη βασική του θέση. «Αυτό είναι κάτι που, ασφαλώς, με ικανοποιεί. Πλην, όμως, δεν ήταν εξ αρχής έτσι. Αντιθέτως, η άποψη αυτή, που τώρα γίνεται ασμένως δεκτή, αρχικά αντιμετωπίσθηκε από πολλές πλευρές απαξιωτικά, για να μην πω χλευαστικά. Χαρακτηρίστηκε ως κάτι “εξωτικό”, “μη σοβαρό”, “δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα” και άλλα τέτοια του συρμού», αναφέρει ως αντίστιξη στο γεγονός ότι η άποψη «χορηγίες και όχι δάνεια» άρχισε να γίνεται αποδεκτή εγχωρίως μόνον όταν άρχισε να συζητιέται όλο και περισσότερο από ξένους οικονομολόγους και δημοσιογράφους και, εν τέλει, να υιοθετείται από κυβερνήσεις, με προεξάρχουσα εκείνη της Ισπανίας. «Αυτό είναι φαινόμενο βαθιά προβληματικό. Είναι προβληματικό, δηλαδή, το ότι η χώρα δε σκέφτεται με το δικό της μυαλό, αλλά με το μυαλό των άλλων. Ότι προτιμά να αναμασά αυτά που λένε άλλοι, αντί να έχει κάτι δικό της να πει», υπογραμμίζει.
Προβληματικό και απογοητευτικό χαρακτηρίζει και το ότι το αίτημα «μεταβιβάσεις και όχι δάνεια» τέθηκε από την Ισπανία, που πέτυχε να κάνει την πρότασή της κεντρικό θέμα της ευρωπαϊκής πολιτικής ατζέντας, και όχι από την Ελλάδα, που διατρέχει πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο κατάρρευσης από εκείνον της Ισπανίας και έχει πολύ περισσότερους λόγους να επείγεται για μια τέτοιου είδους διευθέτηση.
«Στις 17 Απριλίου, πολύ πριν δημοσιοποιηθεί η πρόταση της Ισπανίας, με δημόσια παρέμβασή μου είχα παροτρύνει την ελληνική κυβέρνηση “να τολμήσει”. Είχα δε προβλέψει ότι μια εκ μέρους της πρωτοβουλία κατάθεσης μιας καλά επεξεργασμένης πρότασης στην κατεύθυνση “χορηγίες αντί για δάνεια” θα έβρισκε πολλούς στην Ευρώπη που θα συμφωνούσαν μαζί της. Δυστυχώς, η κυβέρνηση παρέμεινε άτολμη. Προτίμησε να είναι ακόλουθος άλλων και, μάλιστα, με μισόλογα μέσω δημοσιευμάτων στον τύπο. Είναι πράγματι κρίμα», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Γάτσιος και καταλήγει: «Είναι κρίμα που η σοβαρότητα την οποία η κυβέρνηση επέδειξε στην αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιηθεί σε επιρροή στην οικονομική αντιμετώπιση της κρίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε αναβάθμιση του ρόλου της χώρας στα ευρωπαϊκά πράγματα. Αντιλαμβάνομαι, βέβαια, ότι η μετάβαση από το ένα στο άλλο συνιστά ένα μεγάλο ποιοτικό άλμα, το οποίο, ίσως, δε θα έπρεπε ούτε να απαιτώ, ούτε να αναμένω».