Εμφανίζεστε αισιόδοξος ότι το Κίνημα Αλλαγής θα έχει ένα υψηλό ποσοστό στις εκλογές της 7ης Ιουλίου και μάλιστα μιλάτε και για διψήφιο ποσοστό στον νομό Ιωαννίνων. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα ποσοστό ανάλογο αυτού των ευρωεκλογών.
Είμαι πολύ αισιόδοξος για την επιτυχία του Κινήματος Αλλαγής στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Όσον αφορά το διψήφιο ποσοστό, είμαι βέβαιος ότι θα επιτευχθεί, μιας και στις ευρωεκλογές βρεθήκαμε πραγματικά πολύ κοντά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η αισιοδοξία μου για την επιτυχία της παράταξης στις εκλογές πηγάζει από την προσωπική εμπειρία, που έχω διαμορφώσει όλους αυτούς τους μήνες, γυρνώντας στον νομό μας και ερχόμενος σε επαφή με τους πολίτες. Εκεί διαπιστώνω κάθε μέρα ότι υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός πολιτών, που είχε αφήσει τα προηγούμενα χρόνια τις γραμμές της παράταξης για να υποστηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα επιστρέφει, αλλά υπάρχει και ένας άλλος εξίσου μεγάλος αριθμός πολιτών, ο οποίος είχε απομακρυνθεί από την πολιτική γενικά. Πρόκειται για μία ομάδα πολιτών, που δεν υποστήριξαν κανένα κόμμα στις προηγούμενες εκλογές και οι περισσότεροι από αυτούς δεν ψήφιζαν καν στις εκλογές. Και αυτοί επιστρέφουν στην παράταξη, έχοντας πλέον διαμορφώσει ξεκάθαρη αντίληψη για το τι είναι καλό για την πατρίδα και τι όχι. Πιστεύω ότι από αυτές τις δύο δεξαμενές ψήφων θα προέλθει η αύξηση της εκλογικής επιρροής της παράταξης.
Το πιο σημαντικό γεγονός, ξέρετε, είναι ότι με την ολοκλήρωση ενός κύκλου εμπειριών από την ελληνική κοινωνία, η πνευματική σύγχυση που υπήρχε και η οποία, επίσης, δημιουργούσε την αγανάκτηση αλλά και την αντίδραση, ξεκαθάρισε. Οι πολίτες έχουν αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν εύκολες και μαγικές λύσεις και ότι εκείνοι που υπόσχονταν αυτές τις λύσεις, ήταν δημαγωγοί και ψεύτες. Τη νέα Ελλάδα δε θα τη δημιουργήσει ούτε η κ. Μέρκελ, ούτε η κ. Λαγκάρντ, ούτε κανείς ξένος. Θα τη δημιουργήσουμε εμείς, με την εργασία μας και με τον αγώνα μας. Ή εμείς ή κανείς!
Έχετε επαναλάβει πολλές φορές ότι το Κίνημα Αλλαγής δε θα γίνει δεκανίκι της Νέας Δημοκρατίας, ωστόσο υπάρχουν άλλες κοινοβουλευτικές λύσεις για να μην πάμε ξανά σε εκλογές. Αυτό μεταφράζεται σε ψήφο ανοχής για να μην οδηγηθούμε στην ακυβερνησία;
Το έχω πει πολλές φορές και δε θα βαρεθώ να το λέω: δε θα γίνουμε «δεκανίκι» ούτε του κ. Μητσοτάκη, ούτε του κ. Τσίπρα. Αντιλαμβάνομαι ότι και οι δύο θα συνεχίσουν να αναπαράγουν συντονισμένα αυτήν την ιστορία, γιατί και οι δύο, ιδιαιτέρως δε ο κ. Τσίπρας, αποσκοπούν στη διάλυση της παράταξής μας. Όπως είπα και στο πρόσφατο Συνέδριο του Κινήματος, εδώ και μία δεκαετία ζούμε ένα παρατεταμένο «βρώμικο ‘89». Τους πληροφορώ, όμως, ότι προσπαθούν επί ματαίω! Οι πιο προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας σε όλους τους κοινωνικούς χώρους διατηρούν στενούς δεσμούς με το Κίνημά μας και το τροφοδοτούν με πολιτικό δυναμισμό. Τα παραδείγματα είναι πολλά και απτά: στην παραγωγή, στην εκπαίδευση, στην αυτοδιοίκηση –παντού. Επί ματαίω, λοιπόν!
Κοιτάξτε. Η Νέα Δημοκρατία έχει επί του παρόντος μεγαλύτερη εκλογική απήχηση από την παράταξή μας. Αυτή είναι προϊόν του γεγονότος ότι, αφού οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία με την ανεύθυνη, εγκληματική διαχείριση της περιόδου 2004-2009, που φόρτωσε στη χώρα 120 δισ. από το σύνολο των 320 δισ. χρέους, στη συνέχεια άφησε το ΠΑΣΟΚ μόνο του να πάρει όλη την ευθύνη για τη διάσωση της χώρας, με όλα τα δυσάρεστα και αντιδημοφιλή μέτρα, που έπρεπε να εφαρμοστούν για να μην καταρρεύσει το παν, ενώ αυτή περιορίστηκε να ασκεί κριτική ανάλογη αυτής του ΣΥΡΙΖΑ με τα «Ζάππεια» και τα σχετικά. Η ΝΔ φοβόταν, όπως και ακόμη φοβάται, να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, να πει τι ακριβώς έφταιξε για τη χρεοκοπία και τι πρέπει να γίνει για να φύγουμε οριστικά από την κρίση. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και το αδύναμο σημείο της, που προοιωνίζεται την αποτυχία της, εάν αναλάβει την κυβέρνηση. Ακόμη και σήμερα δεν έχω ακριβώς καταλάβει τι προτίθεται να κάνει η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, εκτός από το να προσπαθήσει να μην είναι ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά, είναι γεγονός ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία παρέχει όλες τις δυνατότητες για να βρεθούν οι λύσεις, ώστε να μην καταλήξουμε στην ακυβερνησία. Το έχω ξαναπεί ότι η ακυβερνησία είναι κάτι πολύ κακό και στο παρελθόν έχει βλάψει τη χώρα ιδιαίτερα. Πλην όμως, η επίτευξη πολιτικής σταθερότητας δεν αποτελεί μόνο ευθύνη του Κινήματος Αλλαγής, αλλά απαιτεί την ειλικρινή και απροσχημάτιστη συμβολή όλων των πολιτικών δυνάμεων και, μάλιστα, κατά το ποσοστό που τους αναλογεί, σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμηγορία, την οποία κάθε δημοκράτης οφείλει να σέβεται. Επομένως, καθαρές κουβέντες. Εάν χρειαστεί μία κυβέρνηση συνεργασίας για να αποφύγει η χώρα μια παρατεταμένη πολιτική και οικονομική κρίση ακυβερνησίας, αυτή δεν μπορεί να είναι παρά πολυκομματική. Κάθε κόμμα θα κληθεί να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.
Όμως, στο σημείο αυτό οφείλω να αναφερθώ στη στάση τού κ. Τσίπρα, η οποία είναι όχι μόνο ασυνάρτητη αλλά και πλήρως υποβοηθητική της προσπάθειας του κ. Μητσοτάκη για την επίτευξη της πολυπόθητης αυτοδυναμίας. Εξηγούμαι. Το σύστημα της απλής αναλογικής είναι ταυτόσημο με κυβερνήσεις συνεργασίας. Ο κ. Τσίπρας από τη μία το θεσμοθέτησε, από την άλλη όμως προβαίνει σε δηλώσεις με τις οποίες αρνείται κάθε συνεργασία –όπως η απίστευτη πρόσφατη δήλωσή του ότι θα συνεργαστεί μόνο εάν το κόμμα του είναι πρώτο σε ψήφους! Εάν όμως απεχθάνεται συνεργασίες –και, πάντως, εκείνες στις οποίες δεν είναι ο ίδιος «το πρώτο βιολί»– τότε γιατί θεσμοθέτησε την απλή αναλογική; Εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία και οδηγηθούμε σε επαναληπτικές εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής, δε θα βρεθούμε με μαθηματική ακρίβεια στο ίδιο ακριβώς σημείο; Τι θα κάνει τότε ο κ. Τσίπρας; Θα οδηγεί αενάως τη χώρα σε εκλογές μέχρι τελικής διάλυσης; Αλλά δεν είναι μόνο το λογικά ασυνάρτητο του πράγματος. Δημιουργώντας με τη στάση του ανασφάλειες στους πολίτες για τη θεσμική και οικονομική ευστάθεια της χώρας, «σπρώχνει» τους αμφιταλαντευόμενους πολίτες προς το πρώτο κόμμα. Δηλαδή, «αβαντάρει» τον κ. Μητσοτάκη.
Θα ήθελα να τα σκεφτούν καλά όλα αυτά ιδιαίτερα όσοι ισχυρίζονται ότι στηρίζουν Τσίπρα για να μην έρθει ο Μητσοτάκης.
Πώς αξιολογείτε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στα τέσσερα και πλέον χρόνια κυβέρνησης του; Υπήρξαν θετικά στοιχεία;
Κόντεψε να φέρει στη χώρα την απόλυτη καταστροφή με την παρανοϊκή διαπραγμάτευση του 2015. Έκλεισε τις τράπεζες και επέβαλε τα capital controls, τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα. Το αποτέλεσμα της οικονομικής του πολιτικής ήταν ότι έφερε το αχρείαστο τρίτο Μνημόνιο, έπνιξε κάθε αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας και απλώς τώρα ψάχνουμε να συμφωνήσουμε αν όλο αυτό στοίχισε μακροπρόθεσμα στη χώρα 50, 100 ή 200 δισεκατομμύρια ευρώ, πράγμα που ποτέ δε θα μάθουμε με βεβαιότητα. Επέτρεψε και ενίσχυσε κάθε είδους παραβατικότητα, η οποία ουσιαστικά έβλαψε τα πιο αδύναμα και ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού. Διέλυσε, στην κυριολεξία, την εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια. Υπέγραψε την εθνικά απαράδεκτη συμφωνία των Πρεσπών χωρίς να ζητήσει τη γνώμη του ελληνικού λαού, ο οποίος ήταν πλειοψηφικά αντίθετος. Στο μεταναστευτικό μετέβαλε την Ελλάδα σε ξέφραγο αμπέλι χωρίς, όμως, να ενδιαφέρεται πραγματικά, έστω και ελάχιστα, για την τύχη των προσφύγων και των μεταναστών που ζουν στη Μόρια σε φρικτές συνθήκες. Έχει διασύρει την χώρα διεθνώς και την έχει καταστήσει περίγελο με τις κωλοτούμπες και την ασυναρτησία της συμπεριφοράς τού ίδιου και των μελών της κυβέρνησής του. Έχει σπείρει το μίσος και το διχασμό μεταξύ των Ελλήνων, χωρίς καν αυτός ο διχασμός να έχει κάποια ταξική βάση ή κάποια πραγματική υπόσταση. Για όποιον δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μόνο δηλητήριο και συκοφαντία, κάτι δηλαδή που έχει υπονομεύσει κάθε δημόσιο διάλογο και υποσκάπτει και τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή. Έχει καταστήσει το ψέμα, δηλαδή το να πράττει σήμερα ανενδοίαστα και ξεδιάντροπα αυτό το οποίο εχθές κατήγγειλε ως ανοσιούργημα, μία καθημερινή πραγματικότητα που επιβάλλεται στην ζωή των Ελλήνων. Εσείς βλέπετε κάτι θετικό σε όλα αυτά;
Η Νέα Δημοκρατία προτείνει άμεση μείωση της φορολογίας και διευκόλυνση στις μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις. Διαφωνείτε πως είναι η ενδεδειγμένη λύση στα προβλήματα της χώρας;
Η λύση για τα προβλήματα της χώρας, ο μόνος δρόμος για να βγούμε από την κρίση, είναι αυτός της ανάπτυξης. Απαιτούνται μέτρα πολιτικής και μεταρρυθμίσεις, που θα επιτρέψουν στα παραγωγικά τμήματα της ελληνικής οικονομίας να εργαστούν ελεύθερα, μέτρα πολιτικής και μεταρρυθμίσεις που θα εξυπηρετούν τις δύο προτεραιότητες που οφείλουμε να έχουμε ως έθνος: την παραγωγή και τους νέους.
Παρά το γεγονός ότι, αντίθετα με αυτό που πολλοί πιστεύουν, οι χαμηλοί φόροι δεν είναι το πλέον καθοριστικό στοιχείο για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμένει μία χώρα υψηλής φορολογίας, καθώς αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από χώρες με πολύ χαμηλή φορολογία. Όμως, συχνά, πολλοί λησμονούν ότι στην οικονομία είναι όλα συνδεδεμένα και ότι επειδή η οικονομία λειτουργεί με διπλογραφικό σύστημα, ανάλογα με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών θα πρέπει να είναι ο εξορθολογισμός και η μείωση των δαπανών, ειδικά όσο βρισκόμαστε υπό τον περιορισμό δημιουργίας πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5%. Η ΝΔ, καθώς δε μιλά γι’ αυτό, είναι σαν να προτείνει ότι είναι καλύτερα να είμαστε πλούσιοι και υγιείς παρά φτωχοί και ασθενείς. Ευχαριστούμε.
Όσον αφορά τις ιδιωτικές επενδύσεις, όχι μόνο τις μεγάλες αλλά και τις μικρές, αυτό ακριβώς εννοώ όταν λέω «παραγωγή ή θάνατος». Μόνο που οι επενδύσεις πρέπει να είναι παραγωγικές, βιώσιμες και φιλόδοξες και για να γίνει αυτό υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Απαιτείται καταπολέμηση της γραφειοκρατίας που γεννά τη διαφθορά, απαιτεί τη λειτουργία ενός Κράτους Δικαίου, υπό την έννοια της ταχείας επίλυσης των διαφορών βεβαίως με διαφάνεια και δικαιοσύνη, και, ίσως το σημαντικότερο, απαιτείται κοινωνική αποδοχή των επενδύσεων και κατανόηση της σημασίας τους από την κοινωνία. Χρειάζεται στην πραγματικότητα μία κοινωνική συμφωνία μεταξύ όλων των τάξεων, με σκοπό να υποστηρίξουν τις επενδύσεις και κατ’ επέκταση την ανάπτυξη της κοινωνίας. Αυτήν την κοινωνική συμφωνία, αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο η ΝΔ δεν ξέρει πώς να το κάνει και δεν μπορεί να το προωθήσει και να το υποστηρίξει, γιατί περιορίζεται από την ιδεολογία της. Το Κίνημα Αλλαγής μπορεί.
Έχοντας συμπληρώσει αρκετούς μήνες προεκλογικής δραστηριότητας και έχοντας επισκεφθεί σχεδόν το σύνολο των περιοχών του νομού Ιωαννίνων, έχει αλλάξει η εικόνα σας για την περιοχή σε σχέση με αυτή που είχατε πριν μπείτε στη διαδικασία;
Το βασικότερο που έμαθα και κατάλαβα, είναι σε τι συνίστατο ένα μεγάλο λάθος στην άποψη που επικρατούσε για την ανάπτυξη. Μέχρι σήμερα, κυριαρχούσε η αντίληψη σε πολλούς ότι η ανάπτυξη των Ιωαννίνων και της Ηπείρου, γενικότερα, θα επιτευχθεί ως ακολούθημα της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, που ουσιαστικά την αντιλαμβάνονταν ταυτιζόμενη με το αθηναϊκό κέντρο. Θέλω να πω ότι αυτό είναι λάθος: το αθηναϊκό κέντρο είναι κορεσμένο. Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας θα προέλθει πρωτίστως από την ανάπτυξη της Ηπείρου και των άλλων περιφερειών. Η περιφερειακή ανάπτυξη θα πρέπει να λειτουργήσει ως ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας και η Ήπειρος, τα Γιάννινα, με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουν, μπορούν και πρέπουν να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία. Η ανάπτυξη του μέλλοντος θα είναι η ανάπτυξη της γνώσης και η Ήπειρος, με το εξαιρετικό ανθρώπινο κεφάλαιο που διαθέτει και που παραμένει σήμερα αναξιοποίητο σε μεγάλο βαθμό, έχει όλες τις δυνατότητες να γίνει η πρωτοπορία της χώρας.
