Μια αναζήτηση στο διαδίκτυο θα οδηγήσει σε πληθώρα διοργανωτών τέτοιων εκδρομών, που πολλές φορές δεν έχουν καν τα χαρακτηριστικά εταιρείας, αλλά καλύπτονται πίσω από το όνομα ενός club ή μιας ομάδας.
Όπως είναι φυσικό τα βουνά της Ηπείρου είναι στις πρώτες επιλογές, ωστόσο ο τρόπος οργάνωσης και το… αποτύπωμα αυτών των εξορμήσεων προκαλεί την ανησυχία όσων μετρούν χρόνια επαφής με τη φύση και δεν την αντιμετωπίζουν με επιχειρηματική λογική. Μια τέτοια αντίδραση προέρχεται από τον Ορειβατικό Σύλλογο Ιωαννίνων, που αντιδρά στο φαινόμενο της οργάνωσης κατασκηνώσεων σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές, κάτι το οποίο αφενός απαγορεύεται από τη νομοθεσία αφετέρου αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά των περιοχών.
Όπως σημειώνει σε επιστολή του προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας, την Περιφέρεια Ηπείρου, τους Δήμους της Π.Ε. Ιωαννίνων, τους βουλευτές Ιωαννίνων, τον ΟΦΥΠΕΚΑ, το Δασαρχείο Ιωαννίνων και τη Μονάδας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου, τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου έγιναν το καλοκαίρι μάρτυρες παράνομων τουριστικών δραστηριοτήτων σε μνημεία της φύσης της περιοχής μας σε υψόμετρο 2000 μέτρων, όπως είναι η Δρακόλιμνη της Τύμφης, η Δρακόλιμνη του Σμόλικα, η Δρακόλιμνη του Γράμμου αλλά και η Βερλίγκα, η πανέμορφη κοιλάδα με τους μαιάνδρους στο Λάκμο. Συγκεκριμένα, καταγγέλλει ότι διαφημίζονται και πραγματοποιούνται, από αμφιβόλου νομικής υποστάσεως εταιρείες, εκδρομές με κατασκηνώσεις και διανυκτερεύσεις πολυάριθμων ομάδων στις οικολογικά ευαίσθητες αυτές περιοχές. «Είναι γνωστόν ότι στην Ελλάδα η ελεύθερη κατασκήνωση απαγορεύεται, και αν ο Νόμος θεωρείται συχνά υπερβολικά αυστηρός και το στήσιμο μιας σκηνής στη φύση παραβλέπεται από τις Αρχές, δεν μπορεί να ισχύει το ίδιο για 42 σκηνές που παρατηρήσαμε το καλοκαίρι στη Βερλίγκα. Εταιρείες δήθεν εναλλακτικής διασκέδασης οδηγούν κατασκηνωτές σε προστατευόμενα οικοσυστήματα, αγνοώντας τον Νόμο προκλητικά. Κι ενώ οι υγιώς σκεπτόμενοι ορειβάτες αφήνουν στα βουνά μόνο τα αποτυπώματα των παπουτσιών τους και παίρνουν μόνο τις ωραίες εικόνες της φύσης, στις παραπάνω περιπτώσεις μένουν πίσω ρούχα, αποφάγια, ακαθαρσίες, ακόμη και μισοσβησμένες φωτιές», αναφέρει στην επιστολή – καταγγελία του.
Ο Ορειβατικός Σύλλογος Ιωαννίνων επισημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσει επιτέλους μια προσπάθεια ελέγχου των κάθε λογής δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές, ξεκινώντας από την τοποθέτηση ενημερωτικών πινακίδων, στις οποίες να αναγράφεται ότι απαγορεύεται αυστηρά η κατασκήνωση, το κολύμπι το ψάρεμα, το άναμμα φωτιάς και γενικώς κάθε είδους δραστηριότητα βλαπτική προς την παρθένα φύση των περιοχών αυτών. «Είναι κάτι εύκολο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα έχει γίνει αυτό το πρώτο αλλά και τόσο αναγκαίο βήμα για τη βελτίωση της κατάστασης», καταλήγει.
Μείζονα ζητήματα ασφάλειας
Ως το αποτέλεσμα μιας δραστηριότητας, που δεν υπόκειται σε κανέναν απολύτως έλεγχο, χαρακτηρίζει ο συνοδός βουνού – τουριστικός συνοδός Χρήστος Τασούλας, συνιδιοκτήτης του τουριστικού γραφείου Hellas Nature, που δραστηριοποιείται στον χώρο του εναλλακτικού τουρισμού, τα όσα αποτυπώνει στην καταγγελία του ο Ορειβατικός Σύλλογος Ιωαννίνων.
Ο ίδιος θέτει το ζήτημα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, που άπτεται και ζητημάτων ασφαλείας, καθώς το τελευταίο διάστημα έχουν κάνει την εμφάνισή τους πολλές εταιρείες – ομάδες, που εκμεταλλεύονται τη ζήτηση για εξορμήσεις στη φύση, χωρίς να διαθέτουν, όμως, το ανάλογο υπόβαθρο για να τις υποστηρίξουν. «Είναι ωραίο που αυξάνεται ο κόσμος στα βουνά, ωστόσο διαπιστώνουμε πως σε πολλές περιπτώσεις αυτό γίνεται χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για αντιμετώπιση όσων μπορεί να συμβούν. Βλέπουμε κόσμο να ανεβαίνει στα βουνά με ακατάλληλο ρουχισμό και ακατάλληλα παπούτσια. Αν δε συμβεί τίποτα, όλα καλά. Αν, όμως, συμβεί κάτι, δε θα είναι σε θέση να το αντιμετωπίσουν», επισημαίνει, μην περιοριζόμενος στα περιβαλλοντικά ζητήματα που προκύπτουν.
Έχοντας πλούσια εμπειρία από ταξίδια στο εξωτερικό, ο κ. Τασούλας αναφέρει πως στις φημισμένες διαδρομές, τα κράτη φροντίζουν να προστατεύσουν αυτά που τους χάρισε η φύση, αλλά και όσους τα επισκέπτονται. Έτσι, πριν μπει κάποιος σε ένα μονοπάτι, ελέγχεται για το πόσα αντικείμενα κουβαλάει και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, που θα αφήσει, μέχρι το αν έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Εδώ πάλι –δικό μας το σχόλιο- μπορεί κάποιος να μπει σε ένα μονοπάτι με σαγιονάρες και χωρίς νερό, και μετά να καλεί το 112 για να σπεύσουν οι ομάδες διάσωσης να τον μεταφέρουν πίσω με ασφάλεια.
