Το αίτημα για συνεχή επιμόρφωση γίνεται επιτακτικό και την αναγκαιότητά της επιδιώκει να τονίσει η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, που συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής και συνδιοργανώνει αύριο Παρασκευή, στο συνεδριακό κέντρο «Κ. Παπούλιας», με το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ημερίδα με θέμα: «Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στον 21 ο αιώνα: αντιθέσεις, προκλήσεις, ευκαιρίες».
«Το μόνο που απαιτείται, είναι η πολιτική βούληση», τόνισε ο πρώην πρόεδρος και νυν ταμίας του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ Νίκος Παπαχρήστος, επισημαίνοντας πως τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, και ιδιαίτερα το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, είναι πανέτοιμα και τα μόνα αρμόδια για να επιμορφώσουν τους εκπαιδευτικούς.
«Οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι. Θεωρούμε ότι είναι ανυπεράσπιστοι αυτή τη στιγμή, απροστάτευτοι, χωρίς την απαραίτητη επιμόρφωση», σημείωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως στόχος της ημερίδας είναι να αποτελέσει το έναυσμα προς την κατεύθυνση αυτή.
Μάλιστα, πρόσθεσε πως οι εξελίξεις τρέχουν και η εκπαίδευση μένει πίσω. «Αυτή τη στιγμή οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν με τον τρόπο που τους δίδασκαν οι δάσκαλοί τους, αυτό ήταν το μόνο πρότυπο που είχαν. Τα Πανεπιστήμια έχουν τη δυνατότητα, έχουν τις επιστημονικές γνώσεις, έχουν το κύρος, έχουν το επιστημονικό προσωπικό να βοηθήσουν στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου. Χρειάζεται όμως η πολιτική βούληση», σημείωσε και τόνισε πως το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων θα μπορούσε να αναλάβει την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην Ήπειρο, Δυτική Ελλάδα, τη Δυτική Μακεδονία, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως αντίστοιχα θα μπορούσαν και άλλα ΑΕΙ.
Πρότεινε δε να ενταχθεί μια τέτοια δράση σε ευρωπαϊκά προγράμματα, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί. «Λεφτά υπάρχουν και ακόμη και αν τα κρατικά κονδύλια είναι περιορισμένα, η επιμόρφωση είναι άγνωστη λέξη για την ελληνική δημόσια εκπαίδευση, θα μπορούσε κάλλιστα το Υπουργείο Παιδείας να χρησιμοποιήσει και ευρωπαϊκούς πόρους. Θα μπορούσε να θεωρηθεί και είναι καινοτόμα δράση», σημείωσε, αναφερόμενος σε προγράμματα που γίνονταν στο παρελθόν και αφορούσαν τρίμηνη επιμόρφωση από πανεπιστημιακούς με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
Την ετοιμότητα, τεχνογνωσία και την παιδαγωγική επάρκεια από την πλευρά του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων να συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, εξέφρασε ο πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Σπύρος Σούλης, τονίζοντας και ο ίδιος πως η πολιτεία έχει αργήσει να αναλάβει την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, σύμφωνα και με σχετικό νόμο που είχε ψηφιστεί από το 2000.
Στην ημερίδα, που έχει καθαρά επιστημονικό προσανατολισμό, θα αναδειχθούν ζητήματα που αφορούν την παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών, κυρίως στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα άτομα με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Το γεγονός πως οι εκπαιδευτικοί στη χώρα είναι οι χειρότερα αμειβόμενοι εκπαιδευτικοί στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και πως το 67% των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι άνω των 50 ετών, σημείωσε το μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ Νεκτάριος Κορδής.
«Έχουμε μία πολιτεία, η οποία έχει δυσανεξία στο διάλογο, αφού η ΟΛΜΕ έχει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προτάσεων για να υπάρξει ένας διάλογος, ώστε να υπάρξει ένα καλύτερο, ποιοτικότερο, συμπεριληπτικό δημόσιο σχολείο και αυτό είναι αναγκαιότητα για όλη την ελληνική κοινωνία. Το δημόσιο σχολείο σήμερα έχει ένα πολύ σύνθετο ρόλο, όχι μόνο παιδαγωγικό, κυρίως κοινωνικό», ανέφερε, μεταξύ άλλων.
Τα μέλη της ΟΛΜΕ για την τιμητική παρουσία τους στην πόλη, αλλά και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ευχαρίστησε ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων Βαγγέλης Παπαϊωάννου. «Θέλουμε να δείξουμε το δρόμο για την πραγματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, που ξεφεύγει από σκοπιμότητες και μικροπαραταξιακές λογικές, συνδικαλιστικού χαρακτήρα», τόνισε.
Οι εξελίξεις τρέχουν και η εκπαίδευση μένει πίσω
Από το 1995, σχεδόν 30 χρόνια πριν, έχουν να πραγματοποιηθούν από πανεπιστημιακά ιδρύματα ευρεία προγράμματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών, με τους ίδιους να νιώθουν ανυπεράσπιστοι μπροστά στις προκλήσεις της εποχής.