Η περιοχή της Ηπείρου συνεχίζει να μένει αλώβητη, ωστόσο πλέον δεν εκφράζεται με την ίδια ένταση η αισιοδοξία ότι θα καταφέρει να διατηρηθεί «καθαρή», καθώς η διασπορά των κρουσμάτων σε νέες περιοχές δείχνει ότι υπήρξαν αρκετά «ανοιχτά παράθυρα». Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί ο εντοπισμός κρούσματος στη Βόνιτσα, περιοχή πολύ κοντά στην Ήπειρο και σε εντελώς διαφορετικό γεωγραφικό μήκος και πλάτος από τις περιοχές, που είχαν εντοπιστεί κρούσματα πανώλης τις προηγούμενες ημέρες.
Τις πρώτες 15 ημέρες η πανώλη στα αιγοπρόβατα χτύπησε την Θεσσαλία στους νόμους Τρικάλων και Λάρισας. Τώρα που η Θεσσαλία φαίνεται να τελειώνει από την πανώλη είναι σχεδόν βέβαιο πως ζώα από εκεί διατέθηκαν προς τις περιοχές που χτυπήθηκαν στην συνέχεια από την νόσο. Η Κορινθία που ήταν η επόμενη, έβαλε σε συναγερμό τις αρχές αλλά φαίνεται πως και αυτήν πλέον είναι σε ύφεση. Η νόσος πλέον χτύπησε κι άλλες περιοχές με νέα κρούσματα, όπως τη Βόνιτσα και την Ηλεία ανοίγοντας νέους κύκλους επιτήρησης και ελέγχου. Σε αυτές τις περιοχές η κατάσταση είναι πιο διαχειρίσιμη καθώς δεν έχουν πληθυσμό ζώων ανάλογο της Θεσσαλίας. Στην Κομοτηνή οι κτηνιατρικές αρχές πήραν δείγματα από ζώα και αναμένονται τα αποτελέσματα, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν εντοπιστεί κρούσματα και στην περιοχή των Καλαβρύτων και αναμένονται επίσημες ανακοινώσεις. Στην Κρήτη, που επίσης έχουμε κρούσματα, οι αρχές έριξαν το βάρος τις τελευταίες ημέρες εκεί, προκειμένου να ελέγξουν την κατάσταση.
H Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρία
Στενή συνεργασία των κτηνοτρόφων αλλά και όσων ασχολούνται στο παραγωγικό σύστημα της αιγοπροβατοτροφίας με τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, για την εκρίζωση της πανώλης των μικρών μηρυκαστικών ζητά η Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρία.
Αυτό όπως τονίζει θα πρέπει να γίνει «ώστε να αποφευχθούν σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις – όπως συνέβη σε άλλες χώρες – στην αιγοπροβατοτροφία».
Η πανώλη χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας (90 έως 100%), ιδιαίτερα στις χώρες όπου εμφανίζεται για πρώτη φορά, και προκαλεί μεγάλες οικονομικές απώλειες.
Η μετάδοση γίνεται κυρίως μέσω στενής άμεσης επαφής με μολυσμένα ζώα ή τα κόπρανά τους, αλλά μπορεί επίσης να συμβεί αερογενώς μέσω της εισπνοής μικροσταγονιδίων που απελευθερώνονται στον αέρα με τις εκκρίσεις των μολυσμένων ζώων. Ο κτηνοτροφικός εξοπλισμός, ποτίστρες, ταΐστρες, στρωμνή, τα διάφορα εργαλεία και οι ζωοτροφές όταν μολύνονται από εκκρίσεις των ζώων μπορούν να αποτελέσουν εστίες μόλυνσης. Επιπλέον η μετάδοση του ιού μέσω του γάλακτος είναι δυνατή.
Όπως σημειώνει, η νόσος ενδημεί για πολλά χρόνια σε αρκετές χώρες της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας όπου για τον έλεγχό της εφαρμόζονται προγράμματα εμβολιασμού.
Τέλος, όπως υπογραμμίζει η Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρία, «η νόσος δε μεταδίδεται στον άνθρωπο και δεν αποτελεί απειλή για τη Δημόσια Υγεία αλλά αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για την οικονομία».
