Ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο Παναιτωλικός, ο ΟΦΗ, ο Αστέρας Τρίπολης και η Λαμία, είναι από τις ιστορικές ομάδες της περιφέρειας που άντεξαν στον χρόνο και εξακολουθούν να βρίσκονται στην Α’ Εθνική, στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κοντά σε αυτές και ο Βόλος που είναι μια άλλη ξεχωριστή περίπτωση. Την ίδια εποχή, άλλες μεγάλες ομάδες της επαρχίας που έγραψαν τη δική τους Ιστορία στη μεγάλη κατηγορία, βολοδέρνουν στις μικρές κατηγορίες, σιγοψιθυρίζοντας περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις. Άλλες έφτασαν και πιο χαμηλά, στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Ρίχνοντας μια ματιά σε Β’ και Γ’ Εθνική, θα δούμε ιστορικές και γνωστές ομάδες που κάποτε ανέδειξαν μεγάλους παίκτες και μεσουρανούσαν στην Α’ Εθνική. Τώρα, τα πάλαι ποτέ λαμπερά ονόματά τους δείχνουν αραχνιασμένα, έχοντας πολλά χρόνια μακριά από το ένδοξο παρελθόν τους.
Στην Β’ Εθνική και στον όμιλο του βορρά, μετά από κάποια χρόνια άγονης γραμμής άρχισε να ζωντανεύει πάλι η Βέροια που είναι στην πρώτη θέση, βασικό φαβορί για τίτλο και άνοδο. Η «Βασίλισσα» ήταν από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 στην Α’ Εθνική. Από εκεί ξεκίνησε και ο Μίμης Παπαϊωάννου πριν πάει στην ΑΕΚ, με καταγωγή από το προσφυγικό χωριό Νέα Νικομήδεια. Στην Β’ Εθνική είναι και η Λάρισα, η άλλοτε βασίλισσα του κάμπου, με έναν τίτλο και δύο κύπελλα στο ενεργητικό της. Το 1988 με ποδοσφαιριστές κατά κανόνα από τον θεσσαλικό κάμπο έσπασε το κατεστημένο του ΠΟΚ και κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος, κάτι που δεν πέτυχε καμία άλλη επαρχιακή ομάδα. Η ΑΕΛ είναι πίσω από τη Βέροια και δίνει την δύσκολη μάχη επιστροφής στη Σούπερ Λίγκα. Η Ξάνθη μετά την φυγή του Πανόπουλου έχασε τον προσανατολισμό. Είναι για 2η χρονιά στη Β’ Εθνική χάνοντας οριστικά για φέτος το τρένο επιστροφής στη μεγάλη κατηγορία που διέπρεψε για πολλά χρόνια. Ο Ηρακλής του Βασίλη Χατζηπαναγή που για πολλά χρόνια ήταν μόνιμα στην Α’ Εθνική, είναι μπλεγμένος σε δύσβατα μονοπάτια. Φέτος παίζει με το ΑΦΜ της Νέας Τρίγλιας στην Β’ Εθνική μακριά από τις πρώτες θέσεις. Την μάχη της παραμονής και της αποφυγής του υποβιβασμού δίνει ο Πανσερραϊκός. Και αυτός ανέδειξε μεγάλους παίκτες. Ήταν υπολογίσιμη δύναμη του επαρχιακού ποδοσφαίρου. Πάνε πολλά χρόνια από τότε που υποβιβάστηκε από την Α’ Εθνική, χωρίς προϋποθέσεις επιστροφής. Στην καυτή ζώνη του υποβιβασμού είναι τα Τρίκαλα, ο Ολυμπιακός Βόλου, ο Πιερικός και η Καβάλα. Τέσσερις ομάδες με μεγάλες επιτυχίες στην Α’ Εθνική τη δεκαετία του ’70.
H ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΜΑΝΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗ
Τα Τρίκαλα από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και μετά ανέβηκαν στην Α’ Εθνική με σημαντικούς παίκτες όπως οι Μπεβενίου, Νίκας, Καλατζής, Σιδηρόπουλος, Τόσκας και τόσοι άλλοι. Είχαν και από τα καλύτερα γήπεδα της περιφέρειας. Ο Πιερικός Κατερίνης το 1963 αγωνίστηκε στον τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Πραγματική ποδοσφαιρομάνα η Κατερίνη, ανέδειξε μεγάλους παίκτες όπως οι Πανταζής, Κεφαλίδης, Φουλίδης, Καμπάς, Λάκης Παπαϊωάννου, Κωστίκος, Καλαμπάκας, όλοι διεθνείς. Στην Κατερίνη ξέχασαν πότε έπαιξε για τελευταία φορά στην Α’ Εθνική ο Πιερικός, αφού επί σειρά ετών είναι στις μικρές κατηγορίες. Πολλά ένσημα στην Α’ Εθνική είχαν κάποτε η Καβάλα και ο Ολυμπιακός Βόλου. Και οι φίλαθλοι αυτών των ομάδων ζουν με τις παλιές αναμνήσεις. Αν καταφέρουν να μείνουν στη Β’ Εθνική θα είναι άθλος.
Στον νότιο όμιλο της Β’ Εθνικής, μετά από αρκετά χρόνια έρχεται στο προσκήνιο η Καλαμάτα. Κάποια χρόνια ήταν και στο τοπικό πρωτάθλημα της ΕΠΣ Μεσσηνίας. Από πέρσι κινείται σε καλύτερα επίπεδα με στόχο να επιστρέψει στην Α’ εθνική. Ο Λεβαδειακός υποβιβάστηκε προ διετίας από την Α’ Εθνική, αλλά βρήκε σημεία στήριξης. Δεν πήρε την κατρακύλα άλλων γνωστών ομάδων. Ρόλο κομπάρσου στη Β’ Εθνική παίζουν το Αιγάλεω, ο Εργοτέλης, η Ρόδος, ο Διαγόρας, η Καλλιθέα με παρουσίες παλιά στη μεγάλη κατηγορία. Όνειρο μακρινό και γι’ αυτές η Σούπερ Λίγκα.
Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ
Ο κατάλογος δεν κλείνει εδώ. Υπάρχουν και χειρότερα. Στην ερασιτεχνική Γ’ Εθνική παίζουν με ομάδες χωριών τεράστια ονόματα ομάδων, όπως Δόξα Δράμας, Παναχαϊκή, Προοδευτική, Εθνικός, Πανιώνιος. Προσθέστε ακόμη Μακεδονικό Θεσσαλονίκης, Εδεσσαϊκό, Φωστήρα, Πανελευσινιακό. Στη δεκαετία του ’50 οι «Μαυραετοί» της Δράμας έπαιξαν σε τρεις τελικούς κυπέλλου Ελλάδος με Τάκη και Θανάση Λουκανίδη, Αντώνη Γεωργιάδη, Λάμπη Κουρουϊκίδη, Πιστικό, Ιωάννου και άλλους μεγάλους άσους. Όταν η Δόξα έκανε υψηλές πτήσεις και ήταν η πρώτη επαρχιακή ομάδα, σε πολλές περιοχές της χώρας κλοτσούσαν ακόμα με το…μίτο! Πως αλλάζουν και καιροί. Σήμερα η Δόξα είναι στη Γ’ Εθνική σε ρόλο κομπάρσου παίζοντας σε χωριά και κωμοπόλεις. Η Παναχαϊκή είναι η πρώτη επαρχιακή ομάδα που αγωνίστηκε το 1971 στην Ευρώπη. Ποιος δεν θυμάται την ομαδάρα με Δαβουρλή, Ρήγα, Μιχαλόπουλο, Λεβεντάκο, Στραβοπόδη, Τζανετουλάκο. Κοντεύει να συμπληρωθεί 20ετία μετά τον υποβιβασμό από την Α’ Εθνική, χωρίς ο δρόμος να έχει γυρισμό. Παλεύει με τον Τηλυκράτη Λευκάδας, τον Αχέροντα Καναλλακίου και τον Α. Ο. Διαβολιτσίου Μεσσηνίας για την 1η θέση του 4ου ομίλου. Να μιλήσουμε για τον Πανιώνιο; Τα ονόματα των Νεστορίδη, Παπουλίδη, Θανάση και Δημήτρη Σαραβάκο, Δέδε, Μαύρου, Ιντζόγλου, Χάιτα, Αναστόπουλου λένε πολλά. Οι περιπέτειες συνεχίζονται για τον Πανιώνιο στη Γ’ Εθνική, βρισκόμενος λίγο πιο πάνω από τη μέση της βαθμολογίας.
ΣΤΑ ΤΟΠΙΚΑ Η ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑ
Ενδεικτική είναι η περίπτωση και της Καστοριάς, που το 1980 κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδος νικώντας με σκορ 5-3 τον Ηρακλή στη Νέα Φιλαδέλφεια. Είχε τότε μια σπουδαία φουρνιά παικτών όπως οι Σαργκάνης, Παράσχος, Κόπανος, Αργυρός, Τσιρώνης, Δίντσικος, Σιαπανίδης, αδελφοί Παπαβασιλείου, Σιάντσης, Βοϊτσίδης που έφεραν το τρόπαιο στη Δυτική Μακεδονία. Σήμερα η Καστοριά αγωνίζεται στην Α’ ερασιτεχνική κατηγορία της τοπικής Ένωσης. Σε τοπικές ερασιτεχνικές κατηγορίες αγωνίζονται και άλλες γνωστές από την Α’ Εθνική ομάδες,. όπως Κόρινθος, Βύζας Μεγάρων, Καλλονή, Πανθρακικός.
Τι έφταιξε και αυτές οι ομάδες έχασαν την παλιά αίγλη, πηγαίνοντας από τα σαλόνια στα…αλώνια; Η κάθε ομάδα έχει την δική της περιπέτεια. Οι λόγοι είναι πολλοί. Αλλάξει η ζωή, αλλάζουν τα πρόσωπα και οι καταστάσεις. Άλλες ομάδες έπεσαν σε άσχημα χέρια διοικούντων, άλλες έμειναν στάσιμες και ξεπεράστηκαν από τις εξελίξεις της ζωής. Η δική τους περιπέτεια διδάσκει ότι δύσκολα χτίζονται οι ομάδες και εύκολα χάνουν τη δυναμική τους.
Με βάση τα παραπάνω, θα πούμε ότι είναι ευτυχία για τα Γιάννινα που ο ΠΑΣ είναι σταθερά τα τελευταία χρόνια στη Σούπερ Λίγκα. Και όχι μόνον αυτό, αλλά έχει και καλή παρουσία, παίζοντας τα τρία τελευταία χρόνια και καλό ποδόσφαιρο, αναδεικνύοντας παίκτες και προπονητές. Μπορεί από τον ΠΑΣ να λείπει το όραμα και ενδεχομένως να έπιασαν και ταβάνι οι φιλοδοξίες του. Μπορεί μια σημαντική μερίδα φιλάθλων να μην είναι ικανοποιημένη από τη σημερινή κατάσταση και να απέχει από το γήπεδο. Μπορεί κάποιες φορές να έχει «ξενερώσει» ο κόσμος, αλλά αν δούμε τι γίνεται σε άλλους νομούς, πόσες ομάδες χάθηκαν από τον χάρτη και τι έχει πετύχει ο ΠΑΣ τα τελευταία χρόνια, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι το πρόσημο είναι θετικό και είναι ευλογία για την Ήπειρο και τα Γιάννινα η παρουσία του ΠΑΣ στην Α’ Εθνική.
