Αγωνίστηκε σε ΠΑΣ Γιάννινα (1976-84, 1990-92), Ολυμπιακό (1984-88), Εθνικό Πειραιώς (1988-1990). Ξεκίνησε και έκλεισε την καριέρα του στον «Άγιαξ της Ηπείρου» με 257 συμμετοχές και 31 γκολ μόνο σε αγώνες πρωταθλήματος, κυρίως Α’ Εθνικής. Είναι η ομάδα της καρδιάς του, όπως λέει και στη σημερινή συνέντευξη, ενώ ο Ολυμπιακός άλλαξε τα πάντα στη ζωή του. Ως προπονητής δούλεψε σε πολλές ομάδες της επαρχίας από την Α’ μέχρι τη Γ’ Εθνική. Σε ορισμένες και από δύο με τρεις φορές, όπως στον ΠΑΣ Γιάννινα. Οι σημαντικότεροι σταθμοί της προπονητικής καριέρας του ήταν: ΑΟ Βελισσαρίου, ΠΑΣ Γιάννινα, Εθνικός Πειραιώς, Αναγέννηση Καρδίτσας, Λεωνίδιο, Πανηλειακός, Πατραϊκός, Λεβαδειακός, Παναχαϊκή, Ολυμπιακός Βόλου, Καλαμάτα, Πιερικός, Βέροια, Ηλυσιακός, Ιάλυσος Ρόδου. Τα τελευταία 12 χρόνια ήταν εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος στην Περιφέρεια Ηπείρου, αποκομίζοντας άλλες εμπειρίες, καθώς ήταν και αντιπεριφερειάρχης στα Γιάννινα. Για όλα αυτά μιλά σήμερα καταθέτοντας τις απόψεις του για θέματα επικαιρότητας αλλά και για όσα σημάδεψαν τη ζωή και την καριέρα του.
Την τελευταία δεκαετία και παραπάνω σε χάσαμε, τι έγινε, σε απορρόφησε η πολιτική;
Ασχολήθηκα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ήμουν δύο τετραετίες στο Περιφερειακό Συμβούλιο και μάλιστα χρημάτισα και αντιπεριφερειάρχης αθλητισμού αλλά και του πρωτογενή τομέα.
Έγινες δηλαδή και εσύ πολιτικός;
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι πολιτική. Ασχολείται κάποιος για να υπηρετήσει τους συμπολίτες του και να προσφέρει στον τόπο του. Ποτέ δεν μου πέρασε η ιδέα ότι είμαι πολιτικός.
Λόγω της εκλογής σου στην Περιφέρεια Ηπείρου σταμάτησες την προπονητική;
Λόγω χαρακτήρα δεν μπορούσα να συνεχίσω ως προπονητής, με αυτά που συμβαίνουν, με τα στοιχήματα και με άλλες τέτοιες καταστάσεις. Ταυτόχρονα διαπίστωσα, έχοντας πάντα μια βαλίτσα στο χέρι, ότι κάποιος για να κάνει τον προπονητή δεν πρέπει να έχει οικογένεια από πίσω. Είπα να αφιερώσω τα υπόλοιπα χρόνια στην οικογένεια και να αφήσω το ποδόσφαιρο που είναι όλη η ζωή μου.
Δηλαδή, αν σου πουν τώρα να αναλάβεις μια ομάδα, θα πεις όχι;
Μόνο αν αυτή η πρόταση έχει και συναισθηματικούς λόγους και έχει κάποια προοπτική. Τα παιδιά μεγάλωσαν, μπορούν να διαχειριστούν τους εαυτούς τους, έχω χρόνο να ασχοληθώ για να κάνω και τον επίλογο της καριέρας μου, αλλά υπό προϋποθέσεις. Έδωσα πολλά στο ποδόσφαιρο, πάντοτε αναλάμβανα ομάδες που είτε κινδύνευαν για να τις σώσω, είτε να πάρουμε κατηγορία.
Μοιάζει κάπου το ποδόσφαιρο με την πολιτική;
Όλες οι διεργασίες και οι προσπάθειες αποσκοπούν σε ένα αποτέλεσμα. Με τη διαφορά ότι στο ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα καθορίζει τα πάντα, ενώ στην πολιτική το αποτέλεσμα μπορεί να περάσει και απαρατήρητο. Εγώ δεν άλλαξα τις αρχές μου. Έχω κάποιες αρχές ως άνθρωπος που με διακρίνουν επί σειρά ετών. Δεν μου άλλαξε τον χαρακτήρα η ενασχόληση με τα κοινά. Δεν θα μπορούσα ποτέ να διαχειριστώ πράγματα και γεγονότα, αν εγώ διαφωνούσα μέσα μου. Ή να δώσω υποσχέσεις για κάτι που δεν γίνεται. Γιατί πάντα ήθελα να κοιτάζω στα μάτια τους συμπολίτες.
Από την εμπειρία που αποκόμισες από το περιφερειακό συμβούλιο, η Ήπειρος είναι σε φάση ανάπτυξης ή εξακολουθεί να είναι από τις φτωχότερες περιοχές της Ευρώπης;
Η Περιφέρεια ασχολείται με πράγματα της καθημερινότητας, τα οποία θα έπρεπε να είχαν γίνει πολλά χρόνια πριν. Με τη δυναμική που έχει η Περιφέρεια θα μπορούσε να κάνει πολύ μεγαλύτερα ανοίγματα, μεγαλύτερα έργα και πρωτοβουλίες για να καλυφθούν τα κενά προηγούμενων ετών. Πρέπει η Περιφέρεια να είναι περισσότερο διεκδικητική απέναντι στην κάθε Κυβέρνηση, είτε αφορά το αεροδρόμιο, είτε άλλα θέματα όπως η σύνδεση με την Αλβανία είτε άλλα ζητήματα, να μην μακρηγορώ με την αναφορά τους. Όλα αυτά έπρεπε να είχαν γίνει πιο πριν, γιατί είχαμε τη δυναμική σε επίπεδο εξουσίας και ως απαίτηση μιας περιοχής που ήταν απομονωμένη επί σειρά ετών.
Με τη μεταφορά του ολυμπιακού γυμναστηρίου ξιφασκίας από την Αθήνα στα Γιάννινα, είχες ασχοληθεί και εσύ;
Όχι, με το θέμα αυτό ασχολήθηκε ο Περιφερειάρχης. Εγώ έδωσα τα πάντα για να γίνει το γήπεδο ποδοσφαίρου στη Λιμνοπούλα. Είχα κάνει τις μελέτες, είχα βρει πηγές χρηματοδότησης από το υφυπουργείο Αθλητισμού, αλλά τελικά το έδωσαν να το κάνει ο δήμος. Μπορούσαμε να το κάνουμε καλύτερο το γήπεδο εμείς ως Περιφέρεια. Είχαμε βοήθειες και από τον τότε υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Βασιλειάδη. Μου επιτρέπετε να πω πως γνωριστήκαμε με τον Βασιλειάδη;
Μιλάμε ελεύθερα, δεν υπάρχει κανένα θέμα
Ο κύριος Βασιλειάδης που ήταν τότε υφυπουργός Αθλητισμού, στην κυβέρνηση Τσίπρα, όταν ήρθε στα Γιάννινα ως υφυπουργός Αθλητισμού, επειδή έλειπε ο περιφερειάρχης κύριος Καχριμάνης, τον υποδέχθηκα εγώ ως αντιπεριφερειάρχης αθλητισμού. Με το που με είδε μου λέει «μη μου πεις ότι εσύ είσαι ο Παπαχρήστου που έβαλες το γκολ στον Παναθηναϊκό; Το θυμάμαι πιτσιρικάς που πήγα γήπεδο». Έτσι γνωριστήκαμε και μου είπε ότι η πόρτα του θα είναι πάντα ανοιχτή. Πήγα στην Αθήνα, κάναμε τις μελέτες για τη Λιμνοπούλα, για ένα ευρύτερο έργο που θα αφορούσε και τον Ναυτικό Όμιλο, αλλά ανέλαβε να το κάνει ο δήμος για να μην φανεί ότι θα το έκανα εγώ. Ας το κλείσουμε εδώ, μην συνεχίσω άλλο.
Ας συζητήσουμε και για ποδόσφαιρο. Υπάρχουν προγνωστικά για το ποια ομάδα θα πάρει το πρωτάθλημα;
Το φετινό πρωτάθλημα έχει μια ιδιαιτερότητα, όσον αφορά τη δυναμική των ομάδων. Με τα αποτελέσματα που βλέπουμε, κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να γίνει. Οι ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός που έχουν ευρωπαϊκές διοργανώσεις έχουν επιπλέον πρόβλημα κόπωσης και πρέπει να κάνουν διαφορετικό ροτέισον σχετικά με τις άλλες ομάδες. Είναι δύσκολο να προβλέψει κάποιος από τώρα ποιος θα είναι ο φετινός πρωταθλητής Ελλάδας.
Επειδή έπαιξες στον Ολυμπιακό, τι πήγε ή τι δεν πήγε καλά;
Αν πήγαιναν καλά τα πράγματα από την αρχή, ο Ολυμπιακός θα ήταν δέκα βαθμούς πιο μπροστά με τη δυναμική που έχει, χωρίς να θέλω να μειώσω τις άλλες ομάδες. Αλλά οι αλλαγές παικτών και προπονητών δεν γίνονται ούτε σε ερασιτεχνικά σωματεία. Αυτά έφεραν πίσω τον Ολυμπιακό. Και κρίμα για τον κόσμο, που είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Προλαβαίνει να διεκδικήσει τίτλο;
Τώρα μιλάμε για Ολυμπιακό, ασφαλώς και προλαβαίνει και ειδικά τώρα που πήρε και πίσω τον βαθμό που του είχαν αφαιρέσει. Σε πολύ σύντομο διάστημα μείωσε τη διαφορά από την κορυφή και μπορεί να την καλύψει. Υπάρχει πίεση και στρες στον Ολυμπιακό, αλλά το επίπεδο και η προσωπικότητα των παικτών μπορούν να ξεπεράσουν όλα αυτά. Ασφαλώς ο Ολυμπιακός είναι στη διεκδίκηση του τίτλου.
Πως βλέπεις τον ΠΑΣ Γιάννινα, θα αποφύγει τον υποβιβασμό;
Δεν θέλω να γυρίσω πίσω και να κάνω αναδρομή των γεγονότων της χρονιάς. Οι υπεύθυνοι τα ξέρουν καλύτερα. Ο ΠΑΣ ήθελε ένα καλό αποτέλεσμα στα τελευταία παιχνίδια, για να αλλάξει η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση των ποδοσφαιριστών. Θεωρώ ότι οι απώλειες των βαθμών με ΟΦΗ και Ατρόμητο ήταν προϊόν ατυχίας και άγχους και όχι κακών εμφανίσεων. Δεν ήρθε ένα καλό αποτέλεσμα και γι’ αυτό είναι σε αυτή τη θέση. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να δώσει τη μάχη της παραμονής στα πλέι άουτ. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο καλύτερες από τον ΠΑΣ οι άλλες ομάδες. Γι’ αυτό είναι και μικρές οι βαθμολογικές διαφορές.
Επειδή έζησες παρόμοιες καταστάσεις, τι πρέπει να προσέξει ο ΠΑΣ στα πλέι άουτ;
Θα παίξει σημαντικό ρόλο η ψυχολογία. Μην μας πάρει από κάτω. Από τη στιγμή που μαθηματικά δεν κρίθηκε τίποτα, θα δοθεί η μάχη της παραμονής. Στα τελευταία παιχνίδια η ομάδα έδειξε πολύ καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο. Μπορεί να μείνουμε στη Σούπερ Λιγκ αρκεί να το πιστέψουν και οι παίκτες.
Τι σημαίνει για σένα ο ΠΑΣ Γιάννινα;
Είχα πει από παλιότερα, ότι ο μεγαλύτερος κοινωνικός φορέας της Ηπείρου είναι ο ΠΑΣ Γιάννινα, η ομάδα μας. Έχει τεράστιο εκτόπισμα και ειδικό βάρος. Και όταν λέω ειδικό βάρος, εννοώ την ιστορική διαδρομή, τη φανέλα, τον κόσμο, την πόλη. Είναι ομάδα με τεράστια δυναμική. Το σύμπαν μπορεί να καταστραφεί, αλλά όχι ο ΠΑΣ Γιάννινα. Γι’ αυτό και μας πονάει πολύ να βλέπουμε σήμερα την ομάδα σε αυτή την κατάσταση. Παίζαμε με σαράντα χιλιάδες κόσμο στο παλιό Καραϊσκάκη και οι δεκαπέντε χιλιάδες ήταν Γιαννιώτες. Το ίδιο και στη Λεωφόρο.
Πως σχολιάζεις το γεγονός όπου ο ΠΑΣ είναι ουραγός από την αρχή της σεζόν και είναι έβδομος στα εισιτήρια;
Είναι αυτό που είπαν πριν, είναι ο μεγαλύτερος κοινωνικός φορέας της Ηπείρου. Αν αυτή η ομάδα αλλάξει επίπεδα, γίνει ανταγωνιστική, δώσει χαρές στον κόσμο, θα έχει σε κάθε παιχνίδι δέκα χιλιάδες φιλάθλους στο γήπεδο.
Πώς έγινε η δική σου μεταγραφή στον ΠΑΣ; Να θυμηθούμε και κάτι από το παρελθόν;
Έπαιζα από πιτσιρικάς στον Ατρόμητο Ιωαννίνων. Σε ένα ματς με τη Δήμητρα Τρικάλων που έγινε στο γήπεδο Καστρίτσας, καλοκαίρι του 1976, μεταξύ των 5000 φιλάθλων ήταν ο προπονητής του ΠΑΣ Ντόμπριμιρ Ζέτσεφ και ο πρόεδρος Χριστόφορος Παπαδόπουλος. Ο Ζέτσεφ ζήτησε αμέσως να πάω στον ΠΑΣ, χωρίς να έχω πατήσει ακόμα στα 17 χρόνια μου. Το ίδιο βράδυ χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού να πάω για να υπογράψω. Και έτσι ξεκίνησε αυτό το ωραίο ταξίδι. Οι πιο μικροί σε ηλικία παίκτες στην Α’ Εθνική ήμασταν εγώ και ο Μαύρος.
Το πρώτο μεγάλο ματς που έκανες;
Ήταν με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, βασικός στα 17 μου χρόνια. Μου λέει ο Ζέτσεφ από τη Δευτέρα ότι θα παίξω την Κυριακή και θα μαρκάρω τον Δεληκάρη. Του λέω «μίστερ, γιατί μου το λες τώρα, εγώ από το στρες δεν θα κοιμηθώ μέχρι την Κυριακή». Μου λέει «κυνήγησε το όνειρό σου και μην φοβάσαι τίποτα, εγώ στη δική σου ηλικία έπαιξα στην Εθνική Βουλγαρίας». Όταν μπήκαμε για το ζέσταμα, είδα τον Δεληκάρη πρώτη φορά από κοντά να βγαίνει από την καταπακτή και να πηγαίνει 60 μέτρα με τη μπάλα, κάνοντας ποδαράκια, κεφαλιές, τακουνάκια και να τον αποθεώνει σαράντα χιλιάδες κόσμος. Εκείνη την ώρα στέγνωσα από το άγχος και τον φόβο. Μπορεί να έχασα και δύο κιλά βάρος. Τελικά πήγα πολύ καλά και έχω κρατημένο το «ΦΩΣ» που έγραφε ότι «ο 17χρονος Παπαχρήστου έκλεψε την παράσταση στο Καραϊσκάκη». Πήραμε ισοπαλία 0-0 με καλή εμφάνιση.
Άλλα παιχνίδια που θυμάσαι περισσότερο;
Όταν παίζεις με γεμάτο από κόσμο, όλα τα παιχνίδια έχουν μια ξεχωριστή αίγλη. Έπαιξα για οκτώ χρόνια μαν-του-μαν όλα τα δεκάρια της Ελλάδας, όπως Δεληκάρη, Δομάζο, Κούδα, Παπαϊωάννου, Χατζηπαναγή, Μωραϊτέλη. Και στον Ολυμπιακό αυτό τον ρόλο είχα. Ξέρεις τι είναι να παίζει τόσα χρόνια μαν-του-μαν την αφρόκρεμα του ελληνικού ποδοσφαίρου; Για να παίξεις σε εκείνον τον μεγάλο ΠΑΣ, έπρεπε να έχεις το μυαλό για να ενταχθείς στη λογική και φιλοσοφία της ομάδας στα αποδυτήρια και να έχεις τα ανάλογα προσόντα να ανταποκριθείς στις αγωνιστικές απαιτήσεις της ομάδας. Είχες να ανταγωνιστείς με σπουδαίους ποδοσφαιριστές.
Ποιοι προπονητές σε βοήθησαν περισσότερο;
Θα ήμουν αγνώμων αν δεν ανέφερα τον Ζέτσεφ που με πήρε στον ΠΑΣ. Ήταν τεράστια ποδοσφαιρική μορφή. Αρχηγός της Εθνικής Βουλγαρίας σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα. Μετά ήρθε ο Γεωργιάδης που ήταν πολύ μπροστά σε επίπεδο έκφρασης και γνώσεων. Στον ΠΑΣ έκανε τη διαφορά και άφησε μια ταυτότητα. Ο Γκμοχ προσπάθησε να περάσει το πρέσινγκ αλλά ουσιαστικά είχαμε τα πατήματα του Γεωργιάδη.
Άσχημα πράγματα δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή;
Δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε εύκολα σε εκτός έδρας παιχνίδια. Ενώ στην έδρα μας είχαμε πανίσχυρη ομάδα, είχαμε αδυναμίες όταν παίζαμε μακριά από τα Γιάννινα. Δεν ξέρω γιατί συνέβαινε αυτό. Υπήρχαν τότε πολύ δυνατές ομάδες στην Α’ Εθνική και δεν μπορούσες να περάσεις εύκολα από κανένα γήπεδο.
Πώς έγινε η μεταγραφή στον Ολυμπιακό;
Κάθε χρόνο υπήρχαν προστάσεις για να πάω σε άλλες ομάδες. Από τα πρώτα χρόνια στον ΠΑΣ με είχε ζητήσει η ΑΕΚ γιατί το πρότεινε ο Φάντροκ. Μετά ήρθε ο ΠΑΟΚ, ο Άρης. Τελικά, με προτροπή του Αντώνη Γεωργιάδη ήταν γραπτό να πάω στον Ολυμπιακό, σε αυτό τον τεράστιο οργανισμό.
Τι κρατάς από τη θητεία σου στους ερυθρόλευκους;
Ο Ολυμπιακός είναι κάτι ξεχωριστό. Για να το καταλάβεις, πρέπει να το ζήσεις. Από τη στιγμή που περνάς τις πόρτες του Ρέντη, αλλάζουν τα πάντα στη ζωή σου, αρκεί να έχεις την παιδεία και τα χαρακτηριστικά να διαχειριστείς αυτά που σου προσφέρει. Για να σταθείς στον Ολυμπιακό πρέπει να είσαι σεμνός, προσγειωμένος και με ψυχικά αποθέματα να αντέξεις την ευθύνη που έχεις όταν φοράς αυτή τη φανέλα. Έζησα μεγάλες στιγμές, ειδικά όταν έβαλα το γκολ και πήραμε το πρωτάθλημα. Όποιος περνά από τον Ολυμπιακό νιώθει πραγματικά ευλογημένος. Νιώθω ευλογημένος, γιατί εισέπραξα διαχρονικά μεγάλη αγάπη από τον κόσμο του Ολυμπιακού, ακόμα και σήμερα.
Ο Νταϊφάς ήταν μεγάλος ηγέτης;
Ήταν μορφή αξιοπρέπειας και ήθους. Μεγάλη προσωπικότητα. Εξέπεμπε σεβασμό.
Ως προπονητής δούλεψες σε πολλές ομάδες και γύρισες σχεδόν τη μισή Ελλάδα. Απ’ αυτό το κομμάτι τι κρατάς;
Μπορώ να γράψω ολόκληρο βιβλίο. Πήγαινα στις περισσότερες ομάδες σε δύσκολες στιγμές. Ξεχωρίζω τις θητείες που δούλεψα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Βγάλαμε την ομάδα στη Β’ Εθνική με γενικό αρχηγό τον Σωτήρη Πάικα. Το 2002 στην Α’ Εθνική πήγαμε για προετοιμασία στο Μέτσοβο με δέκα δελτία. Έτρεχα στα Σκόπια και στη Γιουγκοσλαβία για να πάρουμε παίκτες, δίνοντας προκαταβολές από την τσέπη μου. Εκείνη τη χρονιά έφυγα εγώ, συνέχισε ο Αναστόπουλος και πέσαμε όχι αγωνιστικά αλλά λόγω των χρεών. Είχα επίσης πολύ καλή συνεργασία στον ΑΟ Βελισσαρίου με πρόεδρο τον Τάσο Καλογήρου και γενικό αρχηγό τον Εδουάρδο Κοντογιωργάκη. Εκείνη η ομάδα μπορούσε να φτάσει και στη Β’ Εθνική, παρά το πόλεμο που δεχτήκαμε.
Εμπειρίες από τις άλλες ομάδες;
Σε ορισμένες πέρασα από δύο φορές και απ’ όλες έχω πολλά να θυμηθώ. Κάθε ομάδα είναι και μια ξεχωριστή εμπειρία. Την πιο δύσκολη στιγμή έζησα με την Καλαμάτα, όταν παίξαμε στα Γιάννινα. Πήραμε ισοπαλία 1-1 και κόψαμε την άνοδο στην Α’ Εθνική του ΠΑΣ. Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου. Από τη μια μεριά έπρεπε να κάνω τη δουλειά μου, να ακούσω τη συνείδησή μου και από την άλλη με πονούσε η καρδιά γιατί όλη η οικογένεια ήταν άρρωστη με τον ΠΑΣ. Δεν θα ξεχάσω που ο κόσμος με χειροκρότησε και δεν με έβρισε.
Να κρατήσουμε αυτό ως επίλογο;
Αυτό και να προσθέσω ότι αγαπώ πολύ τον τόπο μου, τα Γιάννινα, το χωριό μου. Είμαι φοβερά τοπικιστής σε…βαθμό κακουργήματος! Χρωστάω πολλά στον ΠΑΣ και στον Ολυμπιακό, αφού ότι πέτυχα στο ποδόσφαιρο το οφείλω πρωτίστως σε αυτές τις ομάδες.
