Στο πρώτο βιβλίο της σειράς «Twisted Love» ο Άλεξ Βόλοφ, είναι ένας σκληροτράχηλος και στρυφνός άντρας με βεβαρημένο παρελθόν και σκοτεινά μυστικά. Εγωιστής κι απόμακρος. Με ένα βεβαρημένο παρελθόν να τον ακολουθεί αυτός ο κλειστός σαν στρείδι άντρας γνωρίζει την αδερφή του κολλητού του, Έιβα και τότε κάτι θα ραγίσει τη σιδερένια πανοπλία με την παγωμένη καρδιά.
Η Έιβα, είναι το άκρως αντίθετο του Άλεξ, εξωστρεφής, πρόσχαρη κι ευγενική, η χαρά της ζωής. Αν κι εκείνη κουβαλάει τα δικά της ψυχικά τραύματα δεν το βάζει κάτω και προσπαθεί να δει τη θετική πλευρά των πραγμάτων.
Ο έρωτας τους φαντάζει εξωπραγματικός και εκτός ορίων. Εκείνος προσπαθεί ν’ αντισταθεί στην ομορφιά και την αθωότητα της μιας που του ανατέθηκε να την προσέχει. Κι εκείνη παραλύει στη θέα των γαλαζοπράσινων ματιών που φαίνεται να μπορούν να διαβάσουν τα μύχια της ψυχής της. Δίπλα του νιώθει σαν ερωτοχτυπημένη έφηβη και γνωρίζει πως πρέπει να μείνει μακριά του. Με την πρώτη ματιά αντιπαθεί ο ένας τον άλλον ή μήπως είναι οι πρώτες σπίθες ενός μελλοντικού έρωτα; Δε λένε πώς το απαγορευμένο είναι πιο γλυκό;
Εάν έχεις ρομαντική καρδιά και θέλεις να διαβάσει ένα βιβλίο ώστε να ξεφύγεις για λίγο από την καθημερινότητα τότε σου προτείνω το «Twisted Love». Απόλαυσα το αργό χτίσιμο του ειδυλλίου μεταξύ τους. Ήταν ένα όμορφο αναγνωστικό διάλλειμα με σκηνές δράσης και ανατροπές. Η ιστορία δεν πρωτοτυπεί σε κάτι, είναι άλλη μία ιστορία ενός σκληροτράχηλου άντρα και μιας ρομαντικής κοπέλας, η γέννηση ενός απαγορευμένου αλλά παράφορου έρωτα. Κι εδώ ταιριάζει μια κλισέ φράση που χρησιμοποιούμε μεταφορικά πως τα ετερώνυμα έλκονται.
Το «Twisted Love» στ’ αρνητικά του: ενώ στην αρχή μου άρεσε που κυλούσε αργά κάπου στη συνέχεια τα γεγονότα και οι εξελίξεις έγιναν τόσο αστραπιαίες που αισθάνθηκα να αγχώνομαι με τον καταιγισμό των πληροφοριών που δέχτηκα. Ωστόσο ήταν ένα όμορφο ρομαντικό ταξίδι που μου κράτησε συντροφιά.
Bonus: Στο τέλος του «Twisted Love» διάβασα το πρώτο κεφάλαιο του επόμενου βιβλίου «Twisted Game» περιττό να σας πω, θα είναι το επόμενο στη σειρά!
***
Στο δεύτερο βιβλίο «Twisted Games», συναντάμε την Μπρίτζετ φον Άσεμπεργκ, την πριγκίπισσα του κρατιδίου της Ελντόρα. Όταν η Μπρίτζετ, σπούδαζε στην Αμερική, σωματοφύλακας της είχε οριστεί ο Ρις. Η πρώτη τους γνωριμίας ήταν επεισοδιακή. Με την αυστηρότητα του εγκλωβίζει ακόμη περισσότερο την πριγκίπισσα παρόλο που ίδια νιώθει τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα γι’ αυτόν.
Δύο σημαντικά και απρόσμενα γεγονότα ταράζουν τη ζωή της Μπρίτζετ: η αναπάντεχη αδιαθεσία της υγείας του παππού της και η ξαφνική παραίτηση του αδερφού της από το θρόνο, φέρνουν τα πάνω κάτω στην καθημερινότητα της. Καλείται εσπευσμένα πίσω στην Ελντόρα, να αναλάβει τις υποχρεώσεις του Στέμματος χωρίς καμιά προετοιμασία. Και μέσα στον κυκεώνα που βιώνει ο μικρός θεός του έρωτα ρίχνει τα βέλη του.
Από την άλλη ο Ρις όσο κι αν προσπαθεί να παραμείνει απρόσωπος και αμέτοχος παρά την έλξη που του ασκεί η πριγκίπισσα, καταφέρνει να σπάσει τις άμυνες του με την απλότητα και τον δυναμισμό της. Η προτεραιότητα του είναι να την προστατέψει κι όχι να την ερωτευθεί αλλά όταν η καρδιά αποφασίζει η λογική πάει περίπατο.
Οι δύο τους πρέπει να βρουν έναν τρόπο συνεργασίας ώστε να αποφύγουν τις ίντριγκες που στήνονται στην πριγκίπισσα. Θα καταφέρει η Μπρίτζετ ν’ αποδείξει πώς πίσω από μια εμφάνιση κρύβεται ένα εύστροφο μυαλό που σκοπό έχει να υπερασπιστεί τόσο του εαυτό της αλλά και τα συμφέροντα της Ελντόρα;
Το «Twisted Games» μου άρεσε πολύ περισσότερο από το πρώτο και από θέμα πλοκής αλλά και γραφής η οποία φαίνεται η διαφορά εξέλιξης από το ένα μέρος στο άλλο. Οι χαρακτήρες ήταν πιο στιβαροί, άφησε το αίσθημα του Ρις και της Μπρίτζετ να εξελιχθεί στο χρόνο. Ένα ακόμη θετικό στοιχείο είναι ο δυναμισμός της ηρωίδας. Στο βιβλίο θίγεται η ηγετική στάση της και τρόπος που αρκετοί την αντιμετώπισαν αλλά και ο τρόπος που το χειρίστηκε. Πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία, ένα σύγχρονο παραμύθι που κάθε ρομαντική καρδιά θ’ αγαπήσει.
***
Στο τρίτο βιβλίο της σειράς «Twisted Hate», συναντάμε την Τζουλς, την οποία είδαμε στο «Twisted Games». Η Τζουλς και η Έιβα –αδερφή του Τζος- μοιράζονταν έναν κοιτώνα στο Πανεπιστήμιο. Όταν η Τζουλς άκουσε τον Τζος να προειδοποιεί την αδερφή του πως δεν ήταν η κατάλληλη για να κάνει παρέα η Τζουλς τον μίσησε κι από τότε ξεκίνησε η κόντρα τους.
Η Τζουλς, του έδειχνε φανερά τη δυσαρέσκεια του και με τα χρόνια συσσωρευόταν η οργή και το μίσος που ένιωθε γι’ αυτόν. Ένα βράδυ η Τζουλς επιστρέφοντας από ένα ραντεβού που την είχε στήσει ένας τύπος πέφτει πάνω στον Τζός. Η εμφάνιση του και τα ειρωνικά σχόλια του ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στην ήδη δύσκολη μέρα της με τα νεύρα της να φτάνουν στο απόγειο. Καθώς έφευγε η Τζουλς κάποιος προσπάθησε να τη ληστέψει, σε εκείνο το σημείο την ξανά πέτυχε ο Τζος όταν κρατούσε το όπλο ακινητοποιώντας τον ληστή. Ώρες μετά κι αφού αφέθηκαν ελεύθεροι από την αστυνομία ο Τζος συνειδητοποιεί πως δεν γνωρίζει τίποτα για την κολλητή της αδερφή του.
Η Τζουλς σε λίγο καιρό θα τελειώσει τη Νομική και θα περάσει τις εξετάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου αλλά μέχρι να γίνει αυτό εργάζεται στο νομικό τμήμα μιας κλινικής, αλλά όχι μιας τυχαίας εκεί που δουλεύει και ο Τζος! Συμφωνούν να αφήσουν τις διαφωνίες και το μίσος στην άκρη ώστε να συνεργαστούν, τότε είναι που θα γνωρίσουν πραγματικά ο ένας τον άλλον.
Ωστόσο μετά από μια καυτή νύχτα πάθους οι δύο τους συμφωνούν να είναι φίλοι με προνόμια. Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποσχέσεις, χωρίς μέλλον. Και κάπου εδώ σκέφτηκα το ρητό: όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει.
