«Φωνές καταδίκης έχουν ακουστεί πολλές και από πολλές κατευθύνσεις. Όπως είχαν ακουστεί και στο παρελθόν και, με βεβαιότητα, θα ακουστούν και στο μέλλον», σημειώνει προσθέτοντας πως το κεντρικό διακύβευμα εντοπίζεται επιπλέον, και κυρίως, στην πρόληψη, ώστε να μην μπορεί κανείς, ούτε οι ίδιοι ούτε παρόμοιοί τους να επαναλάβουν τις ειδεχθείς πράξεις τους.
«Τα πανεπιστήμια ναι μεν θα πρέπει να είναι “ανοιχτά στην κοινωνία”, αλλά αυτό δεν (πρέπει να) σημαίνει ότι είναι “ξέφραγο αμπέλι”», σημειώνει προσθέτοντας πως τη φύλαξη μπορούν να την προσφέρουν μόνο άνθρωποι ειδικά εκπαιδευμένοι προς αυτό», τονίζει ο κ. Γάτσιος, προσθέτοντας πως άλλη πρόνοια απαιτείται για ένα αστικό πανεπιστήμιο και άλλη για μια πανεπιστημιούπολη.
