Διαμαρτυρόμαστε –και δικαίως- για το τζαμί της Καλούτσιανης, που έναν αιώνα τώρα λέμε να το φτιάξουμε και να το αξιοποιήσουμε (αν διαβάσει κανείς το αρχείο του Ηπειρωτικού Αγώνα, θα διαπιστώσει πως οι εκκλήσεις πολιτών και τοπικών αρχόντων και η επιχειρηματολογία ουδόλως έχει αλλάξει κοντά 100 χρόνια τώρα). Και θα επανερχόμαστε μέχρι να πάψουμε απλώς να κάνουμε ασκήσεις επί χάρτου και να παρουσιάζουμε μεγαλόπνοα σχέδια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, που χρήζει της προσοχής και της φροντίδας μας.
Υπάρχει άλλο ένα –πολύ μικρότερο, αλλά σε σημείο σχεδόν συμβολικό και δηλωτικό του πολιτισμού μας και του σεβασμού μας προς τα μνημεία (νεώτερα και παλαιότερα) της πόλης. Έξω από το κτίριο του Πνευματικού μας Κέντρου, στην άκρη του οικοπέδου που το φιλοξενεί, υπάρχει άλλο ένα, που συχνά το προσπερνάμε και ελάχιστοι γνωρίζουμε πώς είναι στο εσωτερικό του. Εμείς δεν έχουμε μπει ποτέ. Φίλοι, όμως, πέρσι το ζήτησαν, για να πραγματοποιήσουν μια εκδήλωση. Τράβηξαν φωτογραφίες και βίντεο. Αν αφήσει κανείς στην άκρη την πρώτη πολύ κακή εντύπωση, που γεννά η εικόνα εγκατάλειψης και τα πεσμένα δοκάρια, είναι ένας εξαιρετικός χώρος. Μικρός, αλλά λειτουργικός. Ιδανικός για εκθέσεις, ίσως και εκδηλώσεις από αυτές στις οποίες δεν συρρέουν μαζικά οι πολίτες. Η εκδήλωση δεν έγινε εκεί ποτέ. Ο χώρος δεν δόθηκε από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Πιθανά δικαιολογημένα, καθώς, για να γίνει επισκέψιμο και να είναι ασφαλές, δεν χρειάζονται απλώς μια-δυο εργασίες, αλλά ολόκληρη μελέτη αναστήλωσης και αποκατάστασης.
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει ή προβλέπεται κονδύλι για ένα τέτοιο μνημείο, που δεν είναι τοπόσημο και ελάχιστοι το γνωρίζουμε. Είναι κρίμα, όμως, ένα τόσο όμορφο κτίριο να μαραζώνει δεκαετίες και να καταρρέει. Κι αν το αφήσουμε κι άλλο, σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτε που να μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό. Αν η νέα δημοτική αρχή δίνει μεγάλη σημασία –και πολύ καλά κάνει, κατά τη γνώμη μας- στον πολιτισμό αυτής της πόλης, και η περιφέρεια μεγάλη βαρύτητα στην τουριστική της προβολή, η σωτηρία και η ανάδειξη ενός τέτοιου κτιρίου ίσως πρέπει να συμπεριληφθεί στον προγραμματισμό τους. Η πόλη κάποτε ήταν πολυπολιτισμική. Πολλές γωνιές της –που ακόμη με κόπο ή τυχαία διασώζονται- το μαρτυρούν. Ας τις φωτίσουμε. Κερδισμένοι θα βγούμε όλοι.
Η απάντηση του δήμου
«Για το Βελή Τζαμί είναι σε εξέλιξη συνεργασία του Δήμου και των υπηρεσιών του με την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων, προκειμένου να υπάρξει πλήρης και αναλυτική καταγραφή των προβλημάτων ώστε να προχωρήσει η εκπόνηση της μελέτης και να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις. Πρόκειται για έναν χώρο, που μπορεί να αναδειχθεί και να φιλοξενήσει σημαντικά πολιτιστικά δρώμενα. Αυτός είναι ο στόχος της Δημοτικής Αρχής και εκτιμάται ότι στο προσεχές διάστημα θα ανοίξει ο δρόμος για κάτι τέτοιο».
