Τα τελευταία 30 χρόνια είναι στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης σε ΜΜΕ των Ιωαννίνων κυρίως από την τηλεόραση. Είναι από τα πιο γνωστά τηλεοπτικά πρόσωπα στα Γιάννινα, στην Ήπειρο και στην ευρύτερη περιοχή της βορειοδυτικής Ελλάδας. Ρεπόρτερ, παρουσιάστρια δελτίων ειδήσεων, ενημερωτικών εκπομπών, μα πάνω απ’ όλα μάχιμη δημοσιογράφος. Τα τελευταία χρόνια η Βίλιαν Στασινού κάνει ραδιόφωνο, αλλά κάθε μεσημέρι από τον τηλεοπτικό σταθμό των Ιωαννίνων ΒΗΜΑ TV στην εκπομπή της έχει ανοιχτή γραμμή με τους πολίτες. Περισσότερα θα μας πει η ίδια στη συνέντευξη που μας έδωσε, όχι μόνο για τη δημοσιογραφία και τον ρόλο των περιφερειακών καναλιών στην ενημέρωση των πολιτών της επαρχίας, αλλά και για τον αθλητισμό, καθώς δηλώνει φίλη του Ολυμπιακού και του ΠΑΣ Γιάννινα, εκφράζοντας την ευχή ο μεν Ολυμπιακός να πάρει τον τίτλο, ο δε ΠΑΣ να παραμείνει στη Σούπερ Λιγκ.
Η Βίλιαν Στασινού έχει αφήσει το στίγμα της στη δημοσιογραφία, την ενημέρωση και ήταν από τις πρώτες τηλεοπτικές ρεπόρτερ των Ιωαννίνων, όταν είχε ξεκινήσει η ιδιωτική τηλεόραση και στην επαρχία. Μας είπε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα, για το πως μπήκε στον χώρο αυτόν, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, τη σχέση με τον κόσμο και τους τηλεθεατές, τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος, τα προβλήματα των πολιτών και της κοινωνίας. Πάντα η ματιά ενός δημοσιογράφου για τον χώρο που υπηρετεί και τον τόπο που δραστηριοποιείται έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Με τη Βίλιαν Στασινού γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Συνυπήρξαμε σε τηλεοπτικό κανάλι, βγήκαμε μαζί και σε δελτία ειδήσεων και γι’ αυτό η οικειότητα του ενικού στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Βίλιαν, να σε φέρω πρώτα στο δικό μου γήπεδο. Παρακολουθείς ποδόσφαιρο;
Βλέπω ποδόσφαιρο, αλλά μη φανταστείς τίποτα το ιδιαίτερο, δεν μπορώ να παρακολουθώ τα πάντα. Όμως όταν μου δίνεται η ευκαιρία, μπορώ να καθίσω στην τηλεόραση και να δω ένα παιχνίδι ή να πάω στο γήπεδο και να δω αγώνα του ΠΑΣ.
Έχεις κάποια συγκεκριμένη προτίμηση;
Προτιμώ να παρακολουθώ ξένο ποδόσφαιρο παρά ελληνικό. Εκτός βέβαια από παιχνίδια του Ολυμπιακού και του ΠΑΣ Γιάννινα, που είναι οι δύο ομάδες που συμπαθώ περισσότερο.
Γιατί σε τραβά περισσότερο το ξένο ποδόσφαιρο;
Πρώτον, γιατί έχουν οι αγώνες καλύτερο θέαμα, βλέπεις σωστό ποδόσφαιρο, γήπεδα με κόσμο και χωρίς βιαιότητες. Με ενοχλεί πολύ το πολεμικό κλίμα που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τα επεισόδια, οι σκιές αξιοπιστίας των αγώνων. Λυπάμαι που το λέω, αλλά εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι. Ακούμε χρόνια εξαγγελίες ότι θα διορθωθούν τα κακώς κείμενα, αλλά στην τελική δεν γίνεται τίποτα.
Καλά, για τον ΠΑΣ, ως Γιαννιώτισσα που είσαι, δεν θα ρωτήσω γιατί τον υποστηρίζεις. Ο Ολυμπιακός πως προέκυψε;
Από τα παιδικά μου χρόνια είμαι Ολυμπιακός. Ένιωσα μια αδυναμία, μια συμπάθεια προς την ομάδα αυτή, παράλληλα με την αγάπη για την ομάδα της πόλης μας, τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Πως βλέπεις τον φετινό Ολυμπιακό;
Δεν παρακολουθώ από κοντά τα γεγονότα και ούτε είμαι σε εκείνη την κατηγορία των φιλάθλων που τη μία Κυριακή σε κάνουν ήρωα και την άλλη σε σταυρώνουν. Ο Ολυμπιακός είναι ασφαλώς μια μεγάλη ομάδα, που μας εκπλήσσει άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε όχι. Αν το λέω σωστά, έδειξε φέτος πολλά αγωνιστικά πρόσωπα, έκανε σπουδαία παιχνίδια, αλλά και παιχνίδια που δεν ήταν ο Ολυμπιακός που θέλουμε. Ωστόσο, είναι μια ξεχωριστή ομάδα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.
Σε έχω δει αρκετές φορές και στο στάδιο «Ζωσιμάδες». Παρακολουθείς συχνά τους αγώνες του ΠΑΣ;
Όχι πάντα, μόνον όταν έχω διαθέσιμο χρόνο. Η δημοσιογραφία έχει πιεστικά ωράρια, υπάρχει από πίσω και μια οικογένεια με υποχρεώσεις. Σε κάθε ευκαιρία πηγαίνω γήπεδο. Ειδικά όταν έρχεται και ο Ολυμπιακός (γελά).
Τι λες, θα μείνει φέτος ο ΠΑΣ στη Σούπερ Λιγκ;
Θα το παλέψει, υπάρχει χρόνος μπροστά να διορθωθεί και παιχνίδια για να πάρει βαθμούς. Απ’ ότι διαβάζω και στα ρεπορτάζ των αθλητικογράφων, θα χρειαστεί τον Ιανουάριο και κάποιες μεταγραφικές ενισχύσεις. Ο κόσμος στα Γιάννινα έχει μια ξεχωριστή σχέση με την ομάδα και θα την στηρίξει μέχρι το τέλος. Πιστεύω ότι στο τέλος η ομάδα μας θα πετύχει τον στόχο της. Εύχομαι τίτλο στον Ολυμπιακό και παραμονή του ΠΑΣ στη Σούπερ Λιγκ.
Ασχολήθηκες με τον αθλητισμό;
Σου δίνω είδηση… Όταν ήμουν στο δημοτικό σχολείο, είχα κάνει γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου και ήμουν τερματοφύλακας. Παίζαμε μπάλα στα διαλείμματα, περνούσαμε ωραία. Τότε δεν ήταν τόσο προχωρημένο το γυναικείο ποδόσφαιρο όπως είναι σήμερα. Ήταν πάντως μια ωραία εμπειρία.
Πως προέκυψε στη ζωή σου η δημοσιογραφία;
Στο μυαλό μου είχα πολλά επαγγέλματα για να ακολουθήσω, αλλά όπως λέει και ένα τραγούδι «εγώ για αλλού ξεκίνησα και αλλού η ζωή με πάει…». Από μικρή ήθελα να γίνω αεροσυνοδός, αλλά επειδή μετά απέκτησα φοβίες για τα αεροπλάνα, μου τελείωσε αυτό το όνειρο. Όταν ήμουν στο Λύκειο, ήθελα να μπω στη Νομική για να ακολουθήσω στη συνέχεια τον δικαστικό κλάδο, να γίνω δικαστής. Πιστεύω πολύ στον θεσμό της Δικαιοσύνης, φανταζόμουν τον εαυτό μου να είναι δικαστής στην έδρα και να βγάζει αποφάσεις. Ακόμα και τώρα, που έχω μια καριέρα 30 ετών στη δημοσιογραφία, μου αρέσει να πηγαίνω στα δικαστήρια και να παρακολουθώ δίκες, όχι κατ’ ανάγκη από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Ήταν ένα όνειρο που δεν εκπληρώθηκε, αλλά δεν επέμενα και εγώ γι’ αυτό.
Δηλαδή; Έγινε κάτι που άλλαξε τα σχέδιά σου;
Για λίγες μονάδες δεν μπήκα την πρώτη χρονιά που αποφοίτησα από το Λύκειο στη Νομική. Θα μπορούσα να ξαναδώσω εξετάσεις και να περάσω. Ήθελα μετά να σπουδάσω Ιατρική στο Βουκουρέστι και εντελώς τυχαία προέκυψε η δημοσιογραφία, που απορρόφησε το ενδιαφέρον μου ολοκληρωτικά.
Θα μας πεις την ιστορία πως μπήκες στη δημοσιογραφία;
Ενώ είχα ετοιμάσει τις βαλίτσες για το Βουκουρέστι, προκειμένου να σπουδάσω Ιατρική, μου λέει η αδελφή μου ότι σε ένα ραδιοτηλεοπτικό κανάλι των Ιωαννίνων, το «Ioannina TV», θέλουν δημοσιογράφους. Πήγα στο κανάλι, γνώρισα την οικογένεια Τζέκα και μου είπαν ότι για ένα μήνα θα είμαι υπό δοκιμή. Έτσι ξεκίνησε αυτό το ταξίδι που διαρκεί μέχρι σήμερα. Με προσέλαβαν, έκανα ραδιοφωνικές εκπομπές στο «πρώτο κανάλι» και ρεπορτάζ για την τηλεόραση. Από τότε δεν σταμάτησα ποτέ και είμαι τριάντα ολόκληρα χρόνια επαγγελματίας δημοσιογράφος.
Μπήκες ποτέ στη σκέψη αν προτιμάς εφημερίδα, ραδιόφωνο ή τηλεόραση;
Πέρασα και από τα τρία μέσα ενημέρωσης. Και για να έχω αυτήν την επαγγελματική πορεία, προσπάθησα πάρα πολύ. Δεν πήρα ένα μικρόφωνο στο χέρι, νομίζοντας ότι θα κατακτήσω τον κόσμο. Δούλεψα σκληρά, αγάπησα και ταυτίστηκα με αυτό που έκανα, για να έχω αυτήν τη διάρκεια σε αυτό το σκληρό επάγγελμα της δημοσιογραφίας. Παράλληλα με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση έχω δουλέψει και σε εφημερίδες των Ιωαννίνων. Σε ηλικία 21 ετών προσλήφθηκα πολιτική συντάκτρια στην ημερήσια εφημερίδα «Πρωινά Νέα» με εκδότη τον Γιώργο Τζιαφά. Εκεί έμεινα δέκα χρόνια. Δίπλα στο γραφείο είχα ένα καλάθι. Ερχόταν πολλές φορές ο αρχισυντάκτης, διάβαζε τα χειρόγραφα, τότε δεν υπήρχαν οι υπολογιστές, και όταν κάτι δεν του άρεσε, πετούσε τα χειρόγραφα στο καλάθι με τα σκουπίδια. Και καλά μου έκανε. Έτσι έμαθα το σωστό γράψιμο των θεμάτων. Μετέπειτα συνεργάστηκα και με την εφημερίδα «Πρωινός Λόγος» Ιωαννίνων.
Νομίζω ότι ταυτίστηκες περισσότερο με την τηλεόραση.
Από την τηλεόραση δεν σταμάτησα ποτέ. Μετά το Ioannina TV, δέχθηκα πρόταση από τον κύριο Γεωργούλα, τον ιδιοκτήτη του Ήπειρος TV1, και συνέχισα εκεί, αφού ευχαρίστησα θερμά την οικογένεια Τζέκα που σε νεαρή ηλικία μου άνοιξε την πόρτα και μου έδειξε τον δρόμο της δημοσιογραφίας. Και στη συνέχεια πήγα στο ΒΗΜΑ TV του Αλέξη Λέφα, στο δυναμικό του οποίου βρίσκομαι σήμερα.
Ήσουν πολλά χρόνια παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων τοπικών τηλεοπτικών σταθμών. Σου συνέβη κάποιο απρόοπτο, ενώ ήσουν στον αέρα; Όλοι έχουν να πουν και κάποια ιστορία.
Εισέβαλε μια φορά στο στούντιο ομάδα αντιεξουσιαστών σε ζωντανή μετάδοση, ενώ έλεγα το δελτίο ειδήσεων. Το χειρίστηκα πολύ ψύχραιμα, με ευγένεια, και ενώ ο κόσμος έβλεπε όλο το σκηνικό, όλα πήγαν καλά.
Τα τελευταία χρόνια κάνεις μια εκπομπή στο ΒΗΜΑ TV, κάθε μεσημέρι με ανοιχτές τις γραμμές για τους τηλεθεατές. Δεν φοβάσαι μη γίνει στον αέρα καμία στραβή;
Το να ανοίγεις γραμμές στον κόσμο είναι ριψοκίνδυνο. Μπορεί κάποιος να πει διάφορα. Έχουν συμβεί απρόοπτα στον τηλεοπτικό αέρα, αλλά τα διαχειρίστηκα με ευγένεια και χωρίς φόβο. Εγώ δεν έχω να κρύψω κάτι. Ο κόσμος γνωρίζει ποια πραγματικά είμαι όλα αυτά τα χρόνια που υπηρετώ το κομμάτι της ενημέρωσης και δεν θα επηρεαστεί από κάτι που θα πει κάποιος.
Οι πολίτες που βγαίνουν στην εκπομπή σου ποια ζητήματα θίγουν; Τι προβλήματα τους απασχολούν;
Οι καλύτερες πηγές ενημέρωσης είναι οι πολίτες. Και τώρα με τα social media είναι και εν δυνάμει ρεπόρτερ. Έχουμε δει συγκλονιστικά βίντεο που τα τράβηξαν πολίτες με τα κινητά τους που έτυχε να είναι αυτόπτες μάρτυρες γεγονότων. Στα Γιάννινα θίγουν θέματα της καθημερινότητας, όπως την καθαριότητα, τους χώρους στάθμευσης, αν υπάρχουν λακκούβες στους δρόμους, το κυκλοφοριακό και ό,τι άλλο απασχολεί τη ζωή τους.
Αν υπήρχε δυνατότητα να ασχοληθείς με ένα μόνο ρεπορτάζ, ποιο θα επέλεγες;
Στην επαρχία οι δημοσιογράφοι κάνουν τα πάντα, από αστυνομικό, πολιτικό, μέχρι καλλιτεχνικό και αθλητικό ρεπορτάζ. Αν υπήρχε δυνατότητα να επέλεγα, αυτό θα ήταν το αστυνομικό. Ξέχασα να πω προηγουμένως ότι από μικρή με κέντριζε να γίνω και μάχιμος αστυνομικός. Απλώς δεν κατάφερα ακόμα να έχω την απόσταση του επαγγελματία από το γεγονός. Έχω κλάψει σε αυτοκινητικά δυστυχήματα, σε εγκλήματα, σε φωτιές με καμένους ανθρώπους και σε άλλα γεγονότα με ανθρώπινο πόνο. Μου έχει συμβεί και όταν παρουσίαζα το κεντρικό δελτίο ειδήσεων να συγκρατώ με δυσκολία τα δάκρυα όταν μετέδιδα ένα γεγονός και στο τέλος που έσβηναν τα φώτα στο πλατό να βάζω τα κλάματα. Συγκινούμαι όταν πηγαίνω για ρεπορτάζ σε γηροκομεία, σε δομές ανθρώπων που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα.
Υπάρχει στα τοπικά κανάλια ανταγωνισμός που μπορεί να οδηγήσει και σε ακρότητες όπως στα αθηναϊκά;
Όχι, δεν υπάρχουν τέτοιες ακρότητες. Ο καθένας προσπαθεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά του. Τώρα, επειδή εκπέμπουμε μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας Digea, μας βλέπει όλη η βορειοδυτική Ελλάδα. Είχα μηνύματα και τηλέφωνα στην εκπομπή μέχρι και από την Κυπαρισσία της Μεσσηνίας. Έχουμε τηλεθεατές σε όλη την Ήπειρο, την Κέρκυρα, τα νησιά του Ιονίου Πελάγους.
Τι σου λέει ο κόσμος όταν σε συναντά στον δρόμο; Είσαι ένα πασίγνωστο πρόσωπο.
Στην επαρχία υπάρχουν και οι διαπροσωπικές σχέσεις, όλοι γνωριζόμαστε. Ο καθένας θέλει να πει κάτι, είτε για την πολιτική είτε για τα προβλήματα της πόλης. Γενικά ο κόσμος είναι θετικός μαζί μου. Δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα. Υπάρχουν και κάποιοι που νομίζουν ότι ο δημοσιογράφος τα ξέρει όλα, αλλά δεν τα λέει, και άλλοι νομίζουν ότι είμαστε και εμείς στην επαρχία υψηλόμισθοι όπως στα αθηναϊκά κανάλια, ενώ κάνουμε τρεις δουλειές για να τα βγάλουμε πέρα. Από τον κόσμο γενικά έχω εισπράξει αγάπη και εκτίμηση. Με συγκινεί που όταν καμιά φορά λόγω αδιαθεσίας δεν είμαι στην εκπομπή τηλεφωνούν στον σταθμό και ενδιαφέρονται να μάθουν πως είμαι.
Τα social media στέκονται ανταγωνιστικά στην τηλεόραση;
Μέχρι ενός σημείου, ναι. Όταν ένα γεγονός το βλέπει ο κόσμος σε live μετάδοση, γιατί τα social media δίνουν αυτήν τη δυνατότητα, δεν θα περιμένει το βραδινό δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση. Όπως ανταγωνιστικά λειτούργησε και η τηλεόραση σε βάρος των εφημερίδων. Άρα στην τηλεόραση θα πρέπει να πιάσουμε το νήμα από την αρχή και να βρούμε νέους δρόμους που θα προσελκύσουν περισσότερο τον κόσμο.
Πόσο δύσκολη είναι η δουλειά ενός δημοσιογράφου σε ένα επαρχιακό κανάλι;
Στα αθηναϊκά κανάλια σου τα έχουν όλα έτοιμα οι συνεργάτες και εσύ βγαίνεις για να πεις το δελτίο ειδήσεων. Εμείς εδώ είμαστε λίγοι άνθρωποι που καλούμαστε να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα. Από το ρεπορτάζ μέχρι το μοντάζ και την παρουσίαση. Όταν είμαι στον αέρα της μεσημβρινής εκπομπής που έχω ανοιχτές γραμμές και με τον κόσμο, πρέπει να έχω το μυαλό μου στον άνθρωπο που μιλώ στον αέρα, παράλληλα να ρίχνω ματιές στο κινητό για να λάβω άλλα μηνύματα, αλλά να δω και την επικαιρότητα που τρέχει, αν βγει μια είδηση να την μεταδώσω. Δεν υπάρχει εδώ γραμματεία εκπομπής ή άλλοι συνεργάτες. Κάποιος κύριος με…επέπληξε στον αέρα ότι δεν είναι ευγενικό να κοιτάζω το τηλέφωνο. Νόμιζε ότι χαζεύω στο facebook ενώ εγώ προσπαθούσα να διασταυρώσω κάποια είδηση.
Δέχθηκες κάποια πρόταση να πας σε αθηναϊκό κανάλι;
Μία φορά είχε καλέσει η Ελένη Μενεγάκη στον ΑΝΤ1 δημοσιογράφους περιφερειακών καναλιών. Ήταν και ο Γιώργος Παπαδάκης στο πάνελ. Όταν τελείωσε η εκπομπή, μου είπε ο Παπαδάκης ότι θα με ήθελε στην εκπομπή του «Καλημέρα Ελλάδα». Και στην ψυχαγωγική εκπομπή που είχε ο Σπύρος Παπαδόπουλος, με τον οποίο μας συνέδεε και ο Ολυμπιακός, στο τέλος μου είπε ότι μπορεί να με προτείνει για να συνεχίσω στο κανάλι ως συνεργάτης. Ζύγισα κάποια πράγματα και πήρα την απόφαση να μείνω στα Γιάννινα. Είχα μέσα μου τη λαϊκή παροιμία «καλύτερα δήμαρχος στο χωριό, παρά κλητήρας στην πόλη».
Υπήρξε πρόταση να ασχοληθείς με την πολιτική ή με την τοπική αυτοδιοίκηση;
Ναι, υπήρξε πρόταση να κατέβω ως υποψήφια σε κάποιο πολιτικό κόμμα, δεν έχει σημασία ποιο, και επίσης είχα πρόταση να είμαι υποψήφια στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Χωρίς δεύτερη κουβέντα είπα «όχι». Θεωρώ ότι πρέπει να κλείνει ένας κύκλος για να ανοίγει ένας άλλος. Αν ποτέ πολιτευόμουν, δεν θα τολμούσα να γυρίσω στη δημοσιογραφία, γιατί θεωρώ ότι υπάρχει ένα ηθικό ασυμβίβαστο. Ο κύκλος μου στη δημοσιογραφία δεν έκλεισε και συνεχίζω εκεί. Κάπου ψηφίζω και εγώ, αλλά δεν ταυτίστηκα με κόμματα ή παρατάξεις που να παρεμποδίζει την αξιοπιστία μου απέναντι στους πολίτες. Αν ταυτιστείς με κάτι, αυτό δεν έχει γυρισμό. Δεν αφορίζω, δεν λέω όχι στην πολιτική, αλλά αυτό προϋποθέτει να αποσυρθώ οριστικά από τη δημοσιογραφία, κάτι που δεν είναι στις προθέσεις μου.
Από τα αθηναϊκά τηλεοπτικά κανάλια ποιες εκπομπές παρακολουθείς;
Παρακολουθώ τις ενημερωτικές εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων, αλλά δεν προσπάθησα ποτέ να μιμηθώ πρόσωπα. Με εντυπωσιάζει ο Νίκος Χατζηνικολάου που έχει μεγάλη διαδρομή και είναι αποδεκτός από πολύ κόσμο.
Όταν ξεκίνησες τη δουλειά σου, είχες κάποια τηλεοπτικά πρόσωπα ως πρότυπα που θα ήθελες να μοιάσεις;
Μου άρεσαν κάποιοι στην τηλεόραση, αλλά όχι ως πρότυπα. Από πολλά τηλεοπτικά πρόσωπα μου άρεσε κάτι, αλλά δεν είπα ποτέ ότι θέλω να γίνω σαν την τάδε παρουσιάστρια. Εκτιμώ όλα τα πρόσωπα που έχουν διάρκεια στον χρόνο. Αυτό δεν δωρίζεται, αλλά κατακτιέται με μεγάλη προσπάθεια.
