Κατά καιρούς η ανθρωπότητα πέρασε πολλές επιδημίες και μεταδοτικές ασθένειες, οι οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, άλλαξαν και την Ιστορία (ο λοιμός σκότωσε τον Περικλή και η Αθήνα έχασε στον Πελοποννησιακό Πόλεμο). Πάντα όμως οι λοιμοί επηρέαζαν μόνο κάποιον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, έστω και εκτεταμένο.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, τόσο τα κράτη και οι πόλεις, όσο και το κοινωνικό σώμα, αργά ή γρήγορα αντιμετώπιζαν τα όποια προβλήματα και η ζωή συνεχιζόταν στους αργούς ρυθμούς, με τους οποίους ζούσαν. Πολλές φορές αυτοί οι αργοί ρυθμοί ήταν και το φάρμακο.
Τώρα όμως; Πού βρίσκεται η διαφορά ή οι διαφορές με την κρίση που προκαλεί αυτός ιός, που τόσο γρήγορα εξελίχθηκε σε πανδημία;
Η διαφορά έγκειται ότι ποτέ ως τώρα δεν απείλησε κάτι τόσο γρήγορα και ολικά τον σύγχρονο και ταχύτατο τρόπο ζωής μας. Σκεφτείτε πώς ζούμε: η αστικοποίηση έχει αυξηθεί κατακόρυφα, οι μετακινήσεις μας και η κινητικότητα στο πλανητικό χωριό έχουν εκτοξευθεί, η οικονομική και εμπορική αλληλεξάρτηση είναι μεγαλύτερη από ποτέ, το τραπεζικό σύστημα είναι πια παγκόσμιο και διασυνδεδεμένο όσο ποτέ, ο υπερκαταναλωτισμός έχει γίνει τρόπος ζωής, προϊόντα από όλα τα μέρη του πλανήτη καταφθάνουν στα σπίτια μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα!
Και ξαφνικά έρχεται ένας ιός, ο οποίος είναι πολύ επικίνδυνος, όχι μόνο γιατί είναι εξαιρετικά μεταδοτικός, αλλά γιατί είναι σαν να «φτιάχτηκε» λαμβάνοντας υπόψη τον ταχύτατο τρόπο ζωής μας. Σαν να απειλεί τον ταχύτατο τρόπο ζωής μας. Ένας ιός, ο οποίος μας στερεί απότομα αυτό για το οποίο μπορούμε να καυχηθούμε: την πλασματική έστω ελευθερία μας στην κοινωνικότητα, στην κινητικότητα, στην κατανάλωση, αλλά και μας ζητά να επιβραδύνουμε τα πάντα και μάλιστα αμέσως!
Η ταχύτητα εξάπλωσής του είναι ανάλογη της προκλητικής ταχύτητας με την οποία ζούμε. Σε ελάχιστο χρόνο εξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο, γιατί πολύ απλά, για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, ο κόσμος κυκλοφορεί σε όλον τον κόσμο και «γεύεται» όλον τον κόσμο! Θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής για όσο χρειαστεί ή τελικά θα γίνουμε τα θύματά του τρόπου ζωής μας, όπως στα Σόδομα και τα Γόμορρα;
