Σε συνέχεια των όσων ανέφερε σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Ήπειρος TV1 στις 2 Μαρτίου, ο κ. Εξάρχου απευθύνεται και με μια δημόσια δήλωση προς τους συνδημότες του, παραθέτοντας μια σειρά από επιχειρήματα, αλλά και διευκρινίζοντας ότι ουδέποτε ο ίδιος υποστήριξε την επανατοποθέτηση του γλυπτού στην κεντρική πλατεία της Κόνιτσας.
Όπως αναφέρει, το θέμα της επανατοποθέτησης ετέθη σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Κόνιτσας στις 7 Δεκεμβρίου 2012 από τον τότε δήμαρχο Παναγιώτη Γαργάλα, με την αντιδήμαρχο Πολιτισμού Κατερίνα Τσούβαλη να εισηγείται την τοποθέτηση του γλυπτού στο προαύλιο του Κέντρου Υγείας, ενώ ο τότε δήμαρχος πρότεινε ως πιο κατάλληλο τον χώρο έξω από το Γυμνάσιο Κόνιτσας. Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων όλων των παρατάξεων τάχθηκε υπέρ της τοποθέτησης, όμως, λόγω φραστικών επεισοδίων ελάχιστων μελών του δημοτικού συμβουλίου, το θέμα αναβλήθηκε.
«Ο δήμαρχος δεν πρόκειται να υποκύψει στην τρομοκρατία ιδεολογικών χώρων ένθεν και ένθεν. Στη συγκεκριμένη συνέντευξη δεν ανέφερε ότι το άγαλμα πρέπει να τοποθετηθεί στην κεντρική πλατεία της Κόνιτσας, όπως διέδωσαν πολιτειακοί παράγοντες με δημοσιεύματά τους και ορισμένοι πολίτες, που προφανώς δεν την άκουσαν. Επομένως, κάποιοι χρησιμοποιούν ανακρίβειες για να συσπειρώσουν πολιτικούς χώρους και ψευδώς αναφέρουν ότι ασκείται πίεση στον δήμαρχο από κύκλους για την εν λόγω τοποθέτηση», αναφέρει ο κ. Εξάρχου στην τοποθέτησή του.
Επιπλέον, σημειώνει ότι επώνυμοι καθηγητές Σχολών Καλών Τεχνών, επώνυμοι γλύπτες, που συμμετείχαν και στο συμπόσιο γλυπτικής, το οποίο διοργανώθηκε στην Κόνιτσα το 1995 επί δημαρχίας Πρόδρομου Χατζηεφραιμίδη, καθώς επίσης και πολλοί Κονιτσιώτες ανεξαρτήτως πολιτικών ιδεολογιών, έχουν επικοινωνήσει μαζί του και θέτουν το ζήτημα της τοποθέτησης του γλυπτού συμπλέγματος, το οποίο έχει φιλοτεχνήσει ο γλύπτης Μιχάλης Τόμπρος, καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και ακαδημαϊκός, για ιστορικούς, καλλιτεχνικούς λόγους, αλλά και για τουριστικούς λόγους.
«Μέριμνα του δημάρχου πάνω από όλα αποτελεί το καλό της τοπικής κοινωνίας. Κινείται με σεβασμό προς την ιδεολογία όλων των συνδημοτών, χωρίς αγκυλώσεις και πιέσεις. Η θέση για την αξιοποίηση – τοποθέτηση του εν λόγω αγάλματος (χωρίς να αναφερθεί ποτέ συγκεκριμένος χώρος, κάτι που προϋποθέτει συλλογική απόφαση), είναι προσωπική και έχει διατυπωθεί πριν πολλά χρόνια, δεδομένης και της καλλιτεχνικής του αξίας.
Με το δημοψήφισμα του 1974 επί πρωθυπουργίας Κων/νου Καραμανλή το πολιτειακό θέμα έχει λήξει. Ως ελεύθεροι πολίτες σε μια δημοκρατική κοινωνία έχουμε υποχρέωση να διατηρούμε την ιστορική μνήμη και να αναδεικνύουμε όλα τα ιστορικά δεδομένα της περιοχής (προϊστορικά, βυζαντινά, οθωμανικά, νεότερα), χωρίς να καλλιεργούνται μισαλλόδοξες απόψεις και πάθη. Δεδομένου ότι όλοι πρέπει να ενδιαφερόμαστε για το καλό του τόπου, είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε με γνώμονα την αξιοπρέπεια, το όραμα για ένα καλύτερο αύριο και την ανιδιοτελή αγάπη για την περιοχή μας», καταλήγει ο κ. Εξάρχου.
Αντιδράσεις… εξ αριστερών
Οι αντιδράσεις έχουν να κάνουν κατά βάση με τα όσα συμβολίζει η βασίλισσα Φρειδερίκη, αλλά και τη σύνδεση με την Κόνιτσα, καθώς το άγαλμα τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία της Κόνιτσας από τον Στρατό το 1953 σε ανάμνηση της επίσκεψης της βασίλισσας Φρειδερίκης στις 6 Ιανουαρίου του 1948, μία μέρα μετά τη λήξη της μάχης της Κόνιτσας, όταν οι κυβερνητικές δυνάμεις του Εθνικού Στρατού κατάφεραν να αποκρούσουν την απόπειρα κατάληψης της κωμόπολης από τις δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού. Αποκαθηλώθηκε κατά την περίοδο της δικτατορίας και έκτοτε φυλάσσεται σε αποθηκευτικό χώρο δημόσιου φορέα και έχει ζητηθεί εγγράφως να μεταφερθεί σε ιδιόκτητο χώρο του δήμου.
«Σημείο σκοταδισμού και οπισθοδρομικότητας» χαρακτηρίζει η βουλευτής Ιωαννίνων και αναπληρωτής τομεάρχη Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Μερόπη Τζούφη την πρόθεση του δήμαρχου Κόνιτσας, σημειώνοντας ότι ικανοποιεί «αιτήματα» φιλοβασιλικών κύκλων και προκαλεί το δημοκρατικό αίσθημα κάθε πολίτη σε πανελλαδικό επίπεδο.
«Η Φρειδερίκη, η ξεπεσμένη πριγκίπισσα του Ανόβερου που ήρθε να βασιλέψει την Ελλάδα με τη φαντασίωση του απόλυτου μονάρχη, υπήρξε ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Συμβολίζει την Ελλάδα των παρακρατικών μηχανισμών, της δολοφονίας Λαμπράκη, του παλατιανού πραξικοπήματος έναντι του Γέρου που οδήγησε στο ένοπλο πραξικόπημα του 1967. Ήταν μέλος της ναζιστικής νεολαίας, γενική διοικήτρια των κοριτσιών της φασιστικής Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά. Η παρασκηνιακή της παρεμβατικότητα στην πολιτική σκηνή και ο προκλητικά επιδεικτικός τρόπος ζωής του βασιλικού ζεύγους είχαν ως αποτέλεσμα την αντίδραση και την απέχθεια του ελληνικού λαού προς το Παλάτι. Υπενθυμίζω πως μια από τις κορυφαίες στιγμές του εκπαιδευτικού και φοιτητικού κινήματος ήταν οι κινητοποιήσεις του 1962, με κεντρικά συνθήματα το “Προίκα στην Παιδεία, όχι στη Σοφία” και το “Δε σε θέλει ο λαός, παρ’ τη μάνα σου και μπρος”. Συνθήματα που καυτηρίαζαν την απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή να προικοδοτήσει την κόρη της Φρειδερίκης, πριγκίπισσα Σοφία, με 9 εκατ. δραχμές ώστε να παντρευτεί τον βασιλιά Χουάν Κάρλος της Ισπανίας», αναφέρει σε δήλωσή της η Μερόπη Τζούφη, διερωτώμενη αν αυτά θέλει να αναδείξει ο δήμαρχος της Κόνιτσας με την τοποθέτηση του αγάλματος στην κεντρική πλατεία.
Και συνεχίζει: « Όσο και αν κάποιοι σήμερα προσπαθούν να αναθεωρήσουν την ιστορία, να αγιοποιήσουν και να τιμήσουν τους δυνάστες του ελληνικού λαού, προσβεβλημένοι από ιδεολογική τυφλότητα και μονομέρεια, ας μην ξεχνούν πως ο λαός μας έχει απαντήσει με σαφήνεια στα ιστορικά ερωτήματα που του τέθηκαν. Με το Δημοψήφισμα του 1974, το 69.18% των πολιτών έστειλε τον εγκάθετο θεσμό της Βασιλείας στο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας, εξασφαλίζοντας μια συντριπτική νίκη υπέρ της Δημοκρατίας. Στον ίδιο σκουπιδοτενεκέ θα οδηγηθούν σήμερα και οι προθέσεις και τα αγάλματα που δοκιμάζουν την ιστορική μνήμη και θίγουν τη Δημοκρατία. Τέλος ο δήμαρχος αναφέρει πως πρέπει “να τελειώνουμε με τα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα”, ειδικά σε μια περιοχή που έχει ταλαιπωρηθεί από τις ακροδεξιές πολιτικές και το φανατισμό από την περίοδο του εμφυλίου μέχρι τις μέρες μας. Να του θυμίσουμε πως όταν ο ελληνικός λαός πολεμούσε στα παγωμένα βουνά ενάντια στον κατακτητή, η Φρειδερίκη μαζί με τη βασιλική οικογένεια απολάμβανε τον ζεστό ήλιο στην Αίγυπτο και στη Νότια Αφρική».
Αυθαίρετους χαρακτηρίζει η Τοπική Οργάνωση Ιωαννίνων του ΚΚΕ τους παραλληλισμούς με την Επανάσταση των Μπολσεβίκων και τη διατήρηση των χιτλερικών κρεματορίων στη Γερμανία ως τουριστικά αξιοθέατα.
«Είναι αποτροπιαστικό να θέλει κάποιος τα παιδιά της Κόνιτσας να μεγαλώνουν με το άγαλμα αυτής, που χωρίς να είναι υποχρεωτική η συμμετοχή στη Χιτλερική Νεολαία, πήγε εθελόντρια και μάλιστα βαθμοφόρος. Είναι εξωφρενικό τα παιδιά της Κόνιτσας να ζουν στην πόλη που τιμά την οργανώτρια “αναμορφωτηρίων”, που άρπαξε χιλιάδες παιδιά στην πιο τρυφερή τους ηλικία, δήθεν για να τα σώσει, και τα κρατούσε αμόρφωτα, τα έδινε για τζάμπα εργασία, έβγαζε κέρδη από αθώες ψυχές. Η Φρειδερίκη καταδικάστηκε στη συνείδηση όλου του ελληνικού λαού. Ο λαός της Κόνιτσας δεν έχει καμία ανάγκη από αυτό το άγαλμα. Δε θα δώσει καμία άφεση αμαρτιών με αγάλματα και τιμές που δεν αρμόζουν ούτε στην ηθική, ούτε στις αξίες των κατοίκων της Κόνιτσας», σημειώνει, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή της.
Για πρόκληση κάνει λόγο, από την πλευρά της, η Λαϊκή Συσπείρωση του δήμου Κόνιτσας, προειδοποιώντας τον δήμαρχο ότι τέτοιο άγαλμα δε θα μπει στην πόλη και καλώντας τον λαό της περιοχής να βγάλει συμπεράσματα. «Η προσπάθεια εξίσωσης κομμουνισμού – φασισμού στην οποία επιδίδεται ο δήμαρχος Κόνιτσας, δε μας εκπλήσσει αφού αυτή είναι η κυρίαρχη ιδεολογία της κυβέρνησης, της ΕΕ και της τάξης που υπηρετεί. Δεν είναι τυχαία η περίοδος που γίνεται αυτό: Εθνική προσπάθεια για να βγούμε από την πανδημία, εθνική προσπάθεια για ΝΑΤΟϊκες δαπάνες αλλά την ίδια ώρα παίζουν με τη ζωή του λαού έχοντας διαλύσει το σύστημα υγείας στο όνομα της υγείας-εμπορεύματος και άγρια καταστολή στους αγώνες του λαού, που αποδεικνύουν το φόβο του συστήματος για τη δυνατότητα του λαού να επιβάλει με τους αγώνες του να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του στον 21ο αιώνα», αναφέρει.
