«Επειδή όταν κάτι είναι λάθος πρέπει να το παραδεχόμαστε και επειδή – ειδικά τέτοιες μέρες, που ταξιδεύει κόσμος – δεν πρέπει να στέλνουμε λάθος μηνύματα, οφείλω να πω το εξής: Όταν οδηγούμε, φοράμε ζώνη. Πάντα. Με την ασφάλεια στο δρόμο δεν πρέπει να παίζουμε. Οποιαδήποτε εξήγηση για τη φωτογραφία θα ακουστεί σαν δικαιολογία και δεν θέλω. Ειλικρινά ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις».
Καταρχάς ο Καραμανλής δεν ζητάει συγγνώμη. Μας λέει ότι «όταν κάτι είναι λάθος πρέπει να το παραδεχόμαστε». Τον ευχαριστούμε που μας άνοιξε τα μάτια. Εμείς τόσο καιρό πιστεύαμε ότι όταν κάνεις λάθος πρέπει να μην το παραδέχεσαι.
Κατά δεύτερον, ο Καραμανλής κάνει λάθος αν νομίζει ότι έκανε λάθος. Λάθος είναι, για παράδειγμα, να μην πληρώνεις μία κλήση σου. Να βρεις όμως πατέντα για να μην χτυπάει το σύστημα ότι τη χρωστάς ακόμη, είναι εξαπάτηση του κράτους. Ο βουλευτής δεν ξέχασε να βάλει ζώνη. Έχει βρει πατέντα για να μην φορέσει ποτέ ζώνη. Αυτή την τακτική την έχουν δύο κατηγορίες πολιτών: Οι επαγγελματίες οδηγοί (αν είναι δυνατόν) που σφραγίζουν την υποδοχή, γιατί ξέρουν πως οι τροχονόμοι αναγνωρίζουν ότι δεν μπορείς να δουλεύεις τόσες ώρες «δεμένος» (update: Οι οδηγοί ταξί εξαιρούνται από την υποχρέωση να φοράνε ζωνη όταν μεταφέρουν πελάτη, και στην Ελλάδα και σχεδόν σε ολες τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Μου φαίνεται βέβαια παράδοξο, αλλά προφανώς ο νομοθέτης θα ξέρει καλύτερα από εμένα).
Δεύτερον, αυτοί που θεωρούν ότι του Έλληνα ο τράχηλος ζώνη δεν υποφέρει, και βγαίνουν και κάνουν τον κάουμπόι, και κολλάνε και δύο σπιρούνια να μην σφυρίζει η μερτσεντέ.
Αντί να μας εξηγήσει γιατί κατά την άποψή του δεν ανήκει σε καμία από τις δύο κατηγορίες, ο Καραμανλής συνεχίζει με το διδακτικό του ύφος μέχρι τέλους: «Οποιαδήποτε εξήγηση για τη φωτογραφία θα ακουστεί σαν δικαιολογία και δεν θέλω». Μας λέει δηλαδή ότι υπάρχει εξήγηση, αλλά για να μη φανεί ότι ψάχνει για δικαιολογίες, προτιμά να μην πει την αλήθεια και να μας εγκαταλείψει στην πλάνη μας. Και, δεν πειράζει, εμείς ας τον βρίζουμε. «Μέρες που είναι», αποφάσισε να φορτωθεί τα κρίματά μας στην πλάτη του, και να ανεβεί τον γολγοθά του τούιτερ, για το οποίο όχι μόνο δεν κακιώνει μαζί μας, αλλά μας ευχαριστεί ειλικρινά. «Θείο, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», λέει από την Πρώτη Σερρών (τόπο καταγωγής του ιδρυτή της ΝΔ) όπου τον κάνανε τσακωτό.
Καταλαβαίνω ότι ζούμε σε μία χώρα στην οποία τον πήχη τον βάζει ο Πολάκης με τον Τσίπρα. Δηλαδή, πρέπει να σκάψεις για να τον δεις. Ο Μητσοτάκης όμως θα έπρεπε να τον έχει απομακρύνει ήδη από τη θέση του Τομεάρχη Μεταφορών (ε, μα ναι, είναι, τρομάρα του) και να του πει «Κώστα παίξε λίγο γκολφ και έλα σε τρία χρόνια, μήπως και το έχουν ξεχάσει. Και μην ανησυχείς, αν κάνω λάθος, εγώ πρώτος θα μου το αναγνωρίσω».
Αρχική δημοσίευση: Μικροπράγματα, Lifo
